Blazing Obsession

Chapter 5:

DAMON

"Why she's not here again?" i asked my self when i didn't see the girl i always gawked at.

Kanina ko pa hinahanap iyong babaeng may mga singkit na mata, malaki ang hinaharap, at matambok ang pwet. Araw araw ko syang nakikita dito sa cafeteria kapag umaga noon at magda dalawang linggo na buhat ng huli ko syang masilayan.

"Sinong wala dito?"

"Fuck—tangina mo talaga Alas!" sigaw ko kay Ace na bigla na lang syang sumusulpot sa harapan ko.

"Sino nga?"

My brows furrowed. "What who?"

"Yung hinahanap mo," inilapit nya ang sariling mukha sakin kaya halos maduling na ako.

"Wala," nag lakad ako papunta sa pinaka dulong lamesa at nag simula nang inumin yung kape ko. Nag bukas rin ako nang phone para basahin yung article about Sen. Montemayor's death. "Can't you buy on your own?" reklamo ko nang walang pasabing kinuha ni Ace ang plato ng pasta na inorder ko.

"Tinatamad akong lumakad," sabi nya tsaka nag simulang lantakan yung pasta na dapat ay kakainin ko.

Napailing nalang ako at nag patuloy sa pag babasa noong article.

"That chinky eyes girl..."

Mula sa cellphone ay napa angat ang tingin ko kay Ace. "What about her?"

"Hindi ba sya yung hinahanap mo?" tanong nya. Hindi naman na nakaka gulat na alam nya ang tungkol don. Ace is a very observant person. Hindi na bago sakin na may alam sya.

"And?" i raised my brow to him.

Masyadong maraming tanong ang isang 'to. 'Di na lang sabihin kung anong gustong sabihin.

"I heard her name is Lovely,"

Lovely... What a great name.

"Why are you smiling?" biglang tanong ni Ace.

Nag taka ako. Then i realized na nakangiti pala ako! Damn! Masama na ang tama ko. "May naalala lang," pag papalusot ko pa.

Tumango tango naman sya ngunit halatang hindi kumbinsido. Ilang saglit pa ay biglang nag ring ang cellphone nya, balak sanang hindi sagutin pero nang masulyapan kung sino ang caller ay agad nyang binaba ang tinidor at sinagot ang tawag.

"Yeah?" sagot nya at uminom ng tubig tapos biglang ibinuga sa mukha ko!

"Alas!" nang gagalaiting sigaw ko.

Nagtiim ang bagang ko nang makitang sobrang basa na nang uniporme ko. Napahilamos ako sa mukha at kinalampag ang mesa sa sobrang inis.

Ang sarap nyang suntukin sa mukha! Tangina!

Nataranta si Ace, hindi alam kung sino ang uunahin, kung ako ba o ang kausap nya. Muntik nya pang mabitawan ang cellphone nya sa sobrang pagka taranta.

"Shit! I'm sorry. What?— Why?—Kasal!" biglang sigaw nya.

Napatigil ako sa pag punas ng mukha ko at nag tatakang tumingin sa kanya.

"Wait Kuya Bari. A-anong kasal?—tsaka bakit ikakasal!" ilang Segundo syang natahimik. Pinapa kinggan ang kabilang linya. "Did Sky already agree about it?" bigla syang sumeryoso kaya mas lalo akong nag taka lalo na nang marinig ang pangalan ng isip bata naming pinsan. "Was it okay with him?...Yeah..." inend nya muna ang call bago nag pakawala nang buntong hininga at humarap sakin. "Sky is getting married,"

Naiwan sa ere ang kamay kong may hawak na tissue pamunas sana sa binugahan nyang mukha ko.

"Was it fine with him?" tanong ko ng makabawi.