Χάρτινες Λέξεις

14%

                                                                                           Οφήλια

Μου έχουν φερθεί άδικα. Πάντα αυτό  έκαναν, όχι δηλαδή πως εγώ είμαι καμία αγία. Καμία σχέση. Χτυπούσαν και χτυπούσα πίσω με τον δικό μου τρόπο. Πάντα υπερασπίζομαι τον εαυτό μου. Έμαθα απο πολύ μικρή να το κάνω όταν συνειδητοποίησα πως δεν είχα κανέναν να υποστηρίζει εμένα. Παρόλο που όλοι οι άλλοι πίστευαν πως τα λεφτά του μπαμπά μου μπορούσαν να εξαγοράσουν τα πάντα. Τον σεβασμό δεν μπορείς να τον αγοράσεις , ο σεβασμός κερδίζεται.

Πίνω μια γουλιά νερό απο το μπουκάλι μου και κάθομαι μερικά λεπτά χωρίς να σαλεύω στην καρέκλα μου. Γύρω μου όλοι μιλούν , σχολιάζουν ,πηγαίνουν πάνω κάτω. Σε κάποια στιγμή το βλέμμα μου πέφτει πάνω σε εκείνο του Μαξ. Έπειτα εκείνος στρέφει το κεφάλι του προς άλλη κατεύθυνση . Όμως εγώ συνεχίζω να τον κοιτάω. Δε ξέρω γιατί  μα νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα στο στομάχι μου όταν το κάνει αυτό. Είναι σαν να επιλέγει να με αγνοήσει όταν εγώ επιλέγω να τον δω. Αυτή η υποκρισία μπορεί να με τρελάνει.

Την μία στιγμή βρίσκομαι στα ύψη και την άλλη στα τάρταρα. Δεν ξέρω πως να το ερμηνεύσω, δεν έχω ζήσει τίποτε παρόμοιο. Κυρίως επειδή δεν το επέτρεψα να συμβεί.

" Δεν ήξερα πως κοιμήθηκες  ακόμη και με το αφεντικό σου, νόμιζα πως δεν έβρισκε γούστο σε κάτι τσουλάκια σαν κι εσένα  ."ακούω την Βίβιαν , την φωτογράφο , να λέει.

"Αν θυμάμαι καλά νομίζω πως αυτή που δεν επιλέγουν οι άνδρες είσαι εσύ." απαντώ και χαμογελώ αυτάρεσκα.

"Παλιοβρώμα ! Μα βέβαια τι να περιμένεις απο άνδρες σαν αυτόν. Διαλέγει γυναίκες απο το επίπεδο του ."

"Πάλι καλά να λες , γιατί εσύ απέχεις πολύ απο αυτό." της απαντώ και εκείνη δείχνει να εκνευρίζεται. "Μα και βέβαια απέχω , απο όσα έχω ακούσει φυσικό είναι να διαλέξει γυναίκες σαν την μητέρα του , τσούλες." 

"Βούλωσε το ! Δεν ξέρεις τι λες !"φωνάζω εκνευρισμένη.

" Με το παιδί δεν τύλιξε τον εκατομμυριούχο πατέρα του ;"ρωτά ικανοποιημένη.

"Σκάσε ! "ωρύομαι " Κι εσύ έτσι θα τον τυλίξεις ;"απαντά με ένα τεράστιο ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη. " Αν δεν σκάσεις θα σε κάνω να σκάσεις εγώ !"

"Όχι μάλλον θα κάνεις το ίδιο που έκανε η μητέρα σου "συνέχισε και για μια στιγμή απλώς τα νεύρα μου και ο θυμός μου κυρίευσαν το σώμα και το μόνο που σκεφτόμουν είναι πως θα την έκανα να πονέσει. Σήκωσα το χέρι μου και την χτύπησα στο πρόσωπο.