Μαξ
Το κορμί μου βρίσκεται κάπου μεταξύ του κρεβατιού και του κενού όταν αποφασίζω να σηκωθώ και να πάω στο μπάνιο. Κοιτάζω δίπλα μου , μία μπάλα μακριά μαλλιά έχει κάνει κατάληψη στο μισό κρεβάτι μου, χαμογελώ στην σκέψη πως αυτή είναι η Οφήλια.
Μπορώ να ομολογήσω πως ακόμα και έτσι παραμένει εκθαμβωτική.
Τα μαλλιά της ακόμα και ανάκατα δεν χάνουν αυτήν την κοκκινωπή τους λάμψη , στο πρόσωπο της χορεύουν καφέ πιτσιλιές λες και ο ζωγράφος που την δημιούργησε πετάρισε το πινέλο του για να τελειοποιήσει το έργο του. Και στο αποκορύφωμα του έργου , τα χείλη. Αυτή η γλυκιά απόκοσμη απόλαυση που δεν χορταίνω να χαϊδεύω με τα δικά μου ,να φιλώ προσεκτικά. Πραγματικά , είχα ξεχάσει πως είναι να ξυπνάς με την Οφήλια Άντερσον δίπλα σου...μαγεία
Σηκώνομαι με προσοχή σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να μην την ξυπνήσω αλλά μάταιος κόπος, εκείνη με καταλαβαίνει και ανακάθεται στον κρεβάτι προσπαθώντας να τεντωθεί.
"Καλημέρα, υπναρού.."της λέω και για μια στιγμή νομίζω πως πιάνω ένα μειδίαμα στα χείλη της μα γρήγορα επιστρέφει ένα κύμα ψυχρότητας.
"Κομμένα τα υποκοριστικά." λέει ψυχρά και σηκώνεται απότομα όρθια, ψάχνει να βρει στο δωμάτιο τα ρούχα της. Της παρατηρώ με ευλάβεια πόσο σκληρά προσπαθεί να θυμηθεί που τα πέταξε και ομολογώ χρειάζεται να καταβάλλω μεγάλη αυτοσυγκράτηση για να μην βάλω τα γέλια. Είναι συνοφρυωμένη, εκνευρισμένη και μπερδεμένη και παράλληλα προσπαθεί τόσο πολύ να κρατήσει το ψυχρό της προσωπείο.
Τα μαλλιά της πέφτουν ανάκατα στους ώμους της , τα χέρια της σφιγμένα κρατούν το λευκό σεντόνι του κρεβατιού ώστε να μπορέσει να κινηθεί με άνεση. Προσπαθεί να μην αποκαλύψει τα κρυφά σημεία του κορμιού της , σαν να φοβάται πως θα κριθεί αν την δω στο φως της ημέρας ή μήπως δεν είναι φόβος αυτό που λαμπυρίζει στα μάτια της;
"Νομίζω είναι κάτω, στον καναπέ." είπα και εκείνη μου έριξε μια δολοφονική ματιά πριν αρχίσει να κατεβαίνει τις σκάλες.
Την ακολούθησα θεωρώντας όλο αυτό που συμβαίνει εξαιρετικά διασκεδαστικό. Το βλέμμα μου καρφωμένο πάνω της , περιπλανώμενο σε κάθε κίνηση της σαν να μην πιστεύω πως είναι αληθινή, φοβάμαι μήπως όλο αυτό είναι όνειρο και σε λίγο δεν θα υπάρχει στο σπίτι μου.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Χάρτινες Λέξεις
Romantizm"Μισώ τα πάντα πάνω σου ,κι όμως .." "Και όμως τι ;" "Και όμως σε αγαπώ.. " Δεν την συμπαθεί ,ποτέ του δεν την συμπάθησε .Πόνεσε τον κολλητό του και εκείνος δεν είναι πρόθυμος να το ξεχάσει έτσι απλά .Ακόμα και όταν πρόκειται για την δουλειά του ο Μ...
