Χάρτινες Λέξεις

2%

                                                                                         Οφήλια 

"Τι έχετε να πείτε για το γάμο του πρώην συντρόφου σας ,Άξελ Ρος ;","Υπάρχει κάποια πιθανότητα για επανασύνδεση ;","Εσείς είστε η αιτία για τη καθυστέρηση του γάμου του ευτυχισμένου ζευγαριού ;" ακούω όλους τους δημοσιογράφους να ρωτούν σαν όρνια θέλοντας να κατασπαράξουν την σάρκα μου .

Δεν απαντάω σε καμία απο τις ερωτήσεις .Αντιθέτως μπαίνω στη λιμουζίνα μου εξουθενωμένη χωρίς να πω λέξη .

Γιατί πρέπει να βγάζουν εμένα την κακιά ;

Ο Άξελ αναβάλει το γάμο του ,η Οφήλια φταίει .Ο Άξελ χωρίζει ,η Οφήλια φταίει .Ο Ρόμπερτ παντρεύεται η Οφήλια φταίει .Η Οφήλια μισεί τον Άξελ και την οικογένεια του ,η Οφήλια είναι μια κακιασμένη σκύλα που σκοπός της ζωής της είναι να καταστρέφει τις ζωές των άλλων .

Αυτό που πραγματικά συμβαίνει όμως είναι πως με μισούν .Με μισούν που είμαι όμορφη και έξυπνη και πετυχημένη .Μισούν τα νιάτα μου ,μισούν που δεν τους δίνω υλικό για σκάνδαλα .Μισούν που κρύβω πολύ καλά τη προσωπική μου ζωή και όταν δεν την κρύβω τότε είναι που βγάζουν όλο το μίσος .

Επίσης μισούν που έχω έναν πλούσιο πατέρα .

Μισούν όλα αυτά και ακόμα πιο πολλά .Δε με ενοχλεί όμως ,όχι πια .Ξέρω ποια είμαι και δε χρειάζομαι κανέναν άλλον να μου επιβεβαιώσει πόσο υπέροχη είμαι .

Νομίζω αυτό τους ενοχλεί πιο πολύ .Αγαπάω τον εαυτό μου ,είμαι εγωίστρια και δε σκοπεύω να αλλάξω για κανέναν και τίποτα .Δεν άλλαξα όταν ήμουν ερωτευμένη με τον Άξελ δε σκοπεύω να αλλάξω για κανέναν άλλο .

Αυτή η ιστορία με τον Άξελ με έχει κουράσει .Μακάρι να μην είχα μπλέξει ποτέ μαζί του .Τέλος πάντων ,δεν μπορώ να αναιρέσω τις επιλογές μου .

Γεμίζω ένα ποτήρι με την πιο ακριβή σαμπάνια .Πίνω μια γουλιά και αφήνω τη γλώσσα μου να γευτεί αυτό το αριστούργημα φωτιάς και φυσαλίδων .Κοιτάω στο καθρέπτη  του οδηγού μου και κάνω μια κίνηση με το ποτήρι, εις υγείαν .Εκείνος μου νεύει το κεφάλι και χαμογελά ειρωνικά .Για μια στιγμή αναρωτιέμαι αν θα ήταν αρκετά μεγάλο σκάνδαλο να πάω μαζί του .

Είναι νέος ,ωραίος και εγώ βαριέμαι αφόρητα .Ρίχνω μια βιαστική ματιά στο χρυσό ρολόι μου -δώρο του πατέρα μου -και αντιλαμβάνομαι πως δεν έχω χρόνο .Σε μισή ώρα θα πρέπει να παρευρίσκομαι στη μεγαλύτερη δεξίωση της χρονιάς .