Χάρτινες Λέξεις

28%

                                                                                             Οφήλια

Κάποτε , όταν όλα φάνταζαν λαμπρά και ελπιδοφόρα πίστευα πως είχα την επιλογή να κάνω ό,τι θέλω όταν μεγαλώσω. Θα έκανα μια νέα αρχή , κάπου μακριά από όλους και από όλα. Ειδικότερα από εκείνους. Αρκεί να ήμουν μακριά τους και θα ήμουν ευτυχισμένη, θα ήμουν ελεύθερη.

Δεν πρέπει να ήμουν  παραπάνω από δεκατέσσερα ετών. Μια πολύ τρυφερή και αδαής ηλικία. Μια ηλικία που θεωρούμε πως αν φύγουμε μακριά μπορούμε να γλιτώσουμε από τα προβλήματα, από το παρελθόν μας . Κι όμως κανείς δεν γλιτώνει από το παρελθόν του.

Απλώς αναβάλει τις συνέπειες του.

Αυτή η συνειδητοποίηση με χτυπάει στην καρδιά καθώς βγαίνω από το πατρικό μου με τα όνειρα και τις ελπίδες εκείνου του δεκατετράχρονου εαυτού μου γκρεμισμένα. Έπρεπε να το περιμένω πως θα μου την έχει στημένη. 

Ο πανέξυπνος πατέρας μου δεν αφήνει τίποτα έτσι. Ειδικά όταν πρόκειται για την καριέρα του , για το όνομα του και για όλα όσα μόχθησε τόσα χρόνια, όσο η γυναίκα του με ξευτέλιζε, όσο η γυναίκα του προσπαθούσε να μου κλέψει την ταυτότητα και να με αφανίσει.

Τι ωραία εφηβεία.. Πόσο μα πόσο στοργικός είναι ο πατέρας μου. Πιο συγκεκριμένα σήμερα, όταν με απείλησε πως θα με κλείσει σε άσυλο αν δεν κάνω ό,τι μου πει.

Αν δηλαδή όπως μου το είπε αυτολεξεί  "σταματήσω να φέρομαι σαν πόρνη και αρχίσω να συμμετέχω περισσότερες φορές στις οικογενειακές εμφανίσεις."

Α ναι και πως μου διέφυγε εκείνη η μικροσκοπική λεπτομέρεια.. Θέλει να αποπλανήσω τον γιο του αντιπάλου του στις εκλογές ώστε να έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Πως μπόρεσα να το ξεχάσω αυτό. Δεν μπορώ να φέρομαι σαν πόρνη γενικά , πρέπει να γίνω μία...

Μπαίνω στο ταξί μου χωρίς δεύτερη σκέψη μόλις σταματάει μπροστά μου και δεν κοιτάζω καθόλου πίσω.

Πως σκατά έμπλεξα έτσι; 

Δηλαδή ξέρω πως έμπλεξα έτσι, έχω για πατέρα εκείνο το βδέλυγμα. Το βασικό ερώτημα είναι τι θα κάνω για να ξεμπλέξω. Πως μπόρεσα να είμαι τόσο ηλίθια και να ήμουν σίγουρη πως με λίγο τσαμπουκά και μερικές απειλές θα τον είχα του χεριού μου ;

Έχω την επιτακτική ανάγκη για τσιγάρο και ένα δυνατό ποτό. 

"Στο Χιούστον ." λέω στον ταξιτζή ο οποίος στρίβει δεξιά αντί για αριστερά που είναι κανονικά η διεύθυνση που έδωσα για το σπίτι των φίλων μου.