Born To Be Yours (On Going)

Twenty THREE

Unedited

"is it an early gift for you?" nakangiting tanong ni Joanna habang palapit sa kasintahan na bakas ang pagkabigla at pagkalito, na ikinakunot noo ng dalaga. "is there anything wrong?"

Trevor open his mouth but couldn't speak at all, after a long and deep breath he finally hold her hand and lead her to sit.

"Anong problema?" muling tanong ni Joanna sa kasintahan.

"are you hungry"nakangiti tanong niya dito kasabay ng paghila ng isang upuan sa tabi ng dalaga.

" Yah I am, pero hindi ako makakain ng ganiyan ang hitsura kahit ilang months pa lang tayo I knew you. May gumugulo sa isipan mo? "

" I don't want to hide anything from you, beside I don't know if it's true or not. "panimula ng binata habang hawak ng mahigpit ang kamay ng dalaga.

" what is it?

"take a look." mahinang sagot ni Trevor at bahagyang itinulak sa kanyang harapan ang box,habang nakatingin sa dalaga."open it.

Dahan-dahan binuksan ni Joanna ang box at agad tumambad sa kanya ang mga larawan ng isang sanngol, kasabay ng panginginig ng kanyang mga kamay ay ang pagkabog ng kanyang dibdib. Ayaw niyang tumama ang nasa kanyang isipan at alam niyang may explanation ang kasintahan dito, ngunit hindi maiiwasan ang sakit sa dibdib, parang naulit ang eksena kay Hans, pero mas makirot ang eksena na ito kung ito ay totoo.

"what does it mean?" nangingilid ang luhang tanong niya sa kasintahan.

"Love, I don't know also, but please don't be angry with me, I don't know if it's true or not." bigkas ni Trevor habang hawak ng mahigpit ang mga kamay ng kasintahan."I love you so much and no matter what is it ikaw pa rin ang pipiliin ko, I know it's not that easy but please don't leave me because of this, I know I'm hurting you now and I am in pain too, seeing you like this."

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Joanna, nakapangako siya dito na kung anuman ang problema na kakaharapin nila ay dalawa silang lulutas, masakit pero mas masakit kung hahayaan niyang masira sila sa bagay na pwede naman nilang pag usapan. Ng tumingin siya sa mga mata ng kasintahan ay kita niya ang katapatan nito at pagkalito. Kung ikukumpara sa sitwasyon na kinaharap njya noon kay Hans, they were exactly on the same spot.

"Love, please say something! If you're angry tell me atleast, you're silence kills me."

"shhh!" saway ni Joanna sa pagsasalita ng binata habang nakalapat ang kanyang daliri sa labi nito. "I understand, huwag kang mag-alala hindi na ako teenager para hindi ko maintindihan, I trust you, at sabay nating haharapin ito at... At kung anak mo ang batang ito, I will accept him because he's yours." mahabang pahayag niya sa kasintahan na ikinagulat nito at mabilis siyang kinabig nito ng yakap, na kagat ang ibabang labi para maiwasan niya ang mapahagulgol ng iyak.

" Oh God! Thank you."taimtim na bigkas ni Trevor." I'm sorry my Love! I love you, thank you so much! But this is not going just like this, I need to find who's behind this.

" Look for it later, sa ngaun pwede na ba tayong kumain I'm really hungry. "nakangiti niyang tanong sa kasintahan, kailangan niyang maging matatag dahil pagsubok lang ang lahat." ahm Love, sa ngaun wala muna tayong pag sasabihan kailangan sure muna tayo. "

"salamat, iniisip ko baka gawa gawa  lang ito ni Cecile."

"oh you're ex-girlfriend, well kung totoo man na pakana lang niya ito, nagkamali siya ng paglalaruan sa aming pamilya we experienced everything this is not new to me so no worries Love."