real life

12.6K 916 28
                                    

<Unicode>
"အာ့ ကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာကွာ"

ကမ္ဘာငယ်နိုးလာတော့အေးစက်တဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လက်နောက်ပြန်ကြိုးတုတ်ခံထားရသည်။

"အဟင့် hostရေ ဟင့် ကယ်ပါအုံး အီးး"

"အသုန်!"

အသံကြားရာကြည့်လိုက်တော့လှောင်အိမ်ထဲတွင်ကုပ်ကုပ်လေးဖြစ်နေတဲ့အသုန်။

"အသုန် မင်းရောပါလာတာလား"

"ဟုတ် ဟင့် သူတို့ကhostကိုခေါ်သွားမှာဆိုးလို့ကျွန်တော်လဲ၀င်ဆွဲတာပေါ့ အာ့ကိုဟိုမသာကကျွန်တော့်ကိုပါတက်နင်းပီးခေါ်တာတယ် အီးးဟီးး ခြေထောက်နာတယ် ဗြဲ.."

ကမ္ဘာငယ်ကြည့်လိုက်တော့အမှန်ပင်အသုန်ခြေထောက်မှာသွေးတေထွက်နေတာကြောင့်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်အသုန်ရယ် ငါကြောင့်မင်းပါဒုက္ခရောက်ရပီ"

"မဟုတာhostကလဲကျွန်တော်ကသာhostကိုမကာကွယ်နိုင်ခဲ့လို့တောင်းပန်ရမှာ"

"မင်းလဲတတ်နိုင်သလောက်ကူညီခဲ့တာပဲလေစိတ်ထဲမထားနဲ့ဟုတ်ပီလား"

"ဟင့် ဟုတ် ပီးတော့လေမသေခင်လေးပြောစရာရှိတာပြောခဲ့ပါရစေ"

"ဟမ်! မင်းကခြေထောက်ပဲထိထားတာလေမသေနိုင်ပါဘူး"

"Hostကလဲ dramaလေးချိုးပါရစေ"

"အော် အေး အေး"

"အဟွတ် ဟင့် တကယ်တော့လေhostအရင်ဘ၀က hostအတွက်တရားမျှတမှုရအောင်‌အလေးနက်ဆုတောင်းပေးခဲ့တာက hostလူကြီး မြတ်ကုဠေထူးပါ"

"ငါသိတယ်လေ"

"အမ်!သိတယ်?"

"အေးလေ အသိသာကြီးကို ဒါလေးမှမသိရင်ငါဦးနောက်မရှိတဲ့သူဖြစ်သွားမှာပေါ့"

"ငင့် ကျွန်တော်ထင်ထားတာက အဲ့အကြောင်းပြောပြလိုက်ရင် hostကအံ့ဩ ၀မ်းသာပီးငို ပီးရင်feelမယ်ထင်ခဲ့တာ ဘာမှလဲပျော်ဖို့မကောင်းဘူး တော်ပီ"

"ဟင်းး မင်းကတော့လေ ထားတော့အရေးကြီးတာဒီကအရင်လွတ်အောင်လုပ်ရမယ်"

"ဒီလှောင်အိမ်တံခါးသာဖွင့်လို့ရ‌ရင်hostရဲ့ကြိုးကိုဖြေပေး..."

Finding true love system (Completed)Where stories live. Discover now