Saranghaeyo My CEO

Chapter 45

GENE'S POV

I heaved a deep sigh habang naglalakad ako pabalik sa kama namin. Nakaalalay naman sa akin si Aizen habang hinihimas ang aking likod.

Morning sickness just kicked in very early in the morning. Hind pa man sumisikat ang araw pero nanlalata na ako dahil sa kakasuka. Nakakailang balik na ba ako sa cr namin? Apat? And Aizen want to bring me to hospital already. Pinigilan ko lang sya. I can still manage pa naman.

"Sleep again kitten." Ani Aizen.

"As if I can." Sagot ko.

"Of course you can. Ako ng bahala sa presscon."

Umiling ako. "Ako ang binato nya Zen. Ako ang pinuntirya nya, ako ang haharap sa kanya."

"Pero sa lagay mo na yan..."

"I can manage. Papahinga lang ako."

"Okay. I'll set the presscon around 9am. For now, just rest."

Tumango ako tsaka ko pinikit ang aking mata. This will be busy day and kasalanan ito ni Rohmer Feliz. That bitch! Pinag iinit nya ang ulo ko umagang-umaga.

Nagkakagulo ngayon sa mansyon dahil sa hitad na yun. She release a press conference na buntis sya at ayaw ko daw payagan si Aizen na panagutan ang bata. Sinulsulan ko pa daw ang asawa ko na ipulled out ang shares nila sa kompanya para maghirap sila at gumapang sa lupa. Ang galing nya humabi ng kwento. Sana ng writer nalang sya para naman nagkaroon sya ng silbi. Pero bagay sa kanya yung sinabi niya na gumapang siya sa lupa, kasi uod sya.

Gusto ko sya balatan ng buhay eh. Kasalanan niya kung bakit ang aga-aga nagsusuka ako. Kung hindi ko nakita mukha nya sa tv dito sa kwarto namin pagkadilat ng aking mga mata, hindi sana ako magsusuka. Kasalanan din nya kung bakit ang buong mansyon ay magulo ngayon. Pag may masuntok na media ang mga bantay ng mansyon, kasalanan nya. Kasalanan din nya kung bakit ang aga-aga nasa labas ng mansyon namin ang mga reporter at nagpupumilit pumasok.

It's all her fault at kung papayagan ako ng asawa ko, babalatan ko talaga sya ng buhay. Nakakagigil kasi. Hindi nalang manahimik o kaya maghanap ng bago. AIZEN IS MINE. Hindi ba nya yun kayang intindihin? Ano yun, puro lang ganda ang meron, walang utak? O baka meron, kaso nasa talampakan at naapakan.

Sinabi pa nya na sinaktan ko sya nang pumunta daw sya sa opisina ng asawa ko nung isang araw. She even have a medical certificate and she will file a case against me. Case nya mukha nya. Baka sya ilagay ko sa case ng softdrinks eh.

Syempre pa, galit na galit si Aizen. He immediately arrange a presscon to clear things. Hawak na din nya ang buong cctv footage ng araw na pumunta si Rohmer Feliz sa opisina. Sabi nya din ay alam nya na kung sino ang binayarang Pontio Pilato ni Rohmer Feliz para bigyan sya ng medical certificate. Sad to say, after the presscon, mawawalan sya ng lisensya bilang doctor.

To be honest, Aizen can settle everything. Kahit dito lang ako sa kwarto at panuorin sila, magiging okay ang lahat. Pero dahil ako ang puntirya ng babaeng iyon, then, so be it. Kaya ko naman syang harapin at hindi ko sya aatrasan. Ganitong pinag-iinit nya ang ulo ko, babalatan ko talaga sya ng buhay.

Hinaplos ko ang aking tyan. I have a small bumped already kahit pa isang buwan mahigit palang ang tyan ko. Normal siguro ito dahil apat sila, tapos nag lakas ko pa kumain ng kung ano-ano. Sagana din naman ako sa pagkain dito dahil hindi nawawalan ng stock na pagkain sa kusina. Papa Ivo and lolo Tael make sure na puno palagi ang ref namin para sa akin. Kahit sila mom at dad nagpapadala ng pagkain ko dito every other day. Pati nga personal ref namin ni Aizen dito sa kwarto ay puno din ng prutas. Actually, pinalitan iyon ni Aizen ng malaki kahapon para daw mas madami mailagay. Ang ending tuloy, nonstop ang pagkain ko ng kung ano-ano. Mamaya nyan ay magpapa grocery ulit ako dahil ubos na yung mga prutas na binili ni Aizen nung nakaraang araw.