8

12.9K 629 63
                                    

Pazar 13:30

Alaz'ı görmemin üzerinden 2 gün geçmişti. Babamın sayesinde tam 1 hafta boyunca şirkete onunla beraber gidip gelmiştim.
1 hafta boyunca yaşayabileceğim herşeyi yaşamış gibi hissediyordum. Herşeyi o kadar yoğun yaşamıştım ki... ama biraz da olsun iyi hissediyor, rahatlamış hissediyordum.

Babam yine evde yoktu, sabah erkenden çıktığını söylemişti Selin abla. Laptobumu kapatıp, üzerimden ince pikemi atıp yataktan çıktım ve yatağım üzerindeki Leydiyi alıp odamdan çıktım. Evde yanlız olmayı seviyordum, sessizlik ve sakinlik bana her zaman huzur veriyordu ama son zamanlarda öyle söylenemez. Sanki tüm dualar üstüme üstüme geliyor nefes alamıyordum.

Oturma odasından dışarı bahçeye doğru açılan bir kapı vardı. Direkt aşağı indiğimde bahçe kapısına doğru yöneldim. Kapıyı açmam ile güneş tüm güzelliğini yüzüme vurmaktan kaçınmıyordu. Gözlerimi kapatıp biraz olsun anın tadını çıkarmaya çalıştım. Tabi bu birkaç saniyeden fazla sürmemişti. Yere inmek istediği için Leydi kucağımda debeleniyordu  resmen. Eğilip onu kucağımdan indirdiğimde çimlere doğru hızlıca gidip bedenini çimlere bıraktı. Hemen arkasından gidip yanına oturdum ve başını okşamaya başladım. Sanırım keyfi oldukça yerindeydi.

Açıkçası şuan aklımda Alazdan başka kimse yoktu. 2 gündür bana yazmamıştı. Ben yazar zannediyordum halbuki ama bu benim ona yazmayacağım anlamına gelmiyordu öyle değil mi ?
Cebimden telefonumu çıkarıp  adını bulduktan sonra parmaklarımı ekranın klavyesi üzerinde gezdirmeye başladım.

Eren :  Selaam

            Nasılsın?
                                                                                
Alaz  : İyi misin  ?
          
        Birşey mi oldu?                                                                
Eren : İyiyim, birşey  olmadı ki.

Sadece konuşmak istedim seninle yani çok sıkıldım falan yapacak birşey de bulaa da

Alaz : Bir an olsun korktum ama iyiyim.
          
           Sen  nasılsın ?

Eren : Seninle konuştuğum için iyiyim         yani  sıkılmıyorum.

Alaz : Evde durumlar nasıl ? Sana zarar verdi mi?

Eren : Hayır,öyle birşey olmadı. Merak etme.

Alaz: Neler konuştuğumuzu biliyorsun değil mi  güzelim ?

Eren : Hmhm biliyorum, birşey olduğunda  seni arayacağım. Birşey istediğimde asla utanmayacağım, çekinmeyeceğim...

Alaz : Aferin güzelime.

Eren : Güzel miyim gerçekten?
            sjşqkdkswkqzq

Alaz : Son attığın şeyi anlamamış olsamda fazla güzelsin.

Eren : Şey o random komik bulduğum durumlarda atıyorum.

Alaz : Anladım.

Eren : Ben gideyim, görüşürüz.

Alaz : Görüşürüz Eren.

Telefonumu hemen yanıma atarcasına koyup elimi kalbimin üzerine koydum direkt, deli gibi atıyordu. Normal miydi bu şimdi ?
Sanırım bu hayatım boyunca hissettiğim en güzel duyguydu.
Birşeyleri kendime itiraf etmekte zorluk  çekiyordum  ama bunu dilim inkar etse kalbim inkar edemezdi sanırım.
Bu kadar kısa bir sürede hissettiğim bu duygular doğru  muydu ?

______

Son 2 bölüm biraz kısa  oldu farkındayım :(

Bölümü nasıl buldunuz?

17/02/2022

EREN [bxb]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin