2 Ay Sonra
Alaz, hergün okula gidip gelmem için bir şöfor tuttuğundan dolayı şöforsüz eve gelme gibi bir durumum yoktu. Alazın en katı kuralı bu değildi tabiki. Keşke tüm kuralı bu olsa diyebiliyordum bazen.
Okulum 08:00 başlayıp 13:00 da da bitiyordu. Saatleri benim için çok uygundu. Okuldan geldikten sonra bana da zaman kalıyordu hem.
Şöfor araba ile bahçeye girip park etti. 'Teşekkür' edip çantanı alıp arabadan indim.
Evin girişine doğru yürüyüp cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.İçeri girer girmez çantamı yere attım ve üzerimdeki ince hırkayı çıkarıp onu da aynı şekilde yere attım. Çantamı odama çıkarıp hırkamı da askılığa asacak gücü kendimde bulamıyordum şuan. Belki bunu yaptığım için Alaz birazcık kızacaktı ama olsundu.
Yavaş adımlarla odama doğru çıkmaya başladım. Genelde günün 7/24 'ü enerjik olan ben şimdi ise vücudumu kaldıracak gücü kendimde bulamıyordum.
Odamın kapısını açıp direkt olarak yatağa yattım ve kafama kadar yorganımı çektim .
Alaz'dan 15:00
Bugün şirketten biraz olsun erken çıkmak istemiştim. Eren ile uzun zamandır doğru düzgün vakit geçiremiyorduk.
Bu fırsatı da kaçıramazdım tabiki.Bebeğimi çok özlemiştim...
20 dakika sonra eve geldiğimde arabamı evin otoparkına park edip ceketimi alıp arabamdan indim.
Beni gördüğüne çok sevinecekti.Bugün evde yardımcılar yoktu cuma, cumartesi ve pazar günleri gelmelerini istemiyordum.
Evin şifresini girdiğim gibi kapı açılmıştı.
Kapıyı açar açmaz beni bu görüntünün karşılayacağını düşünmüyordum."Bebeğim,bu konuyu konuşmuştuk. Eşyalarını yere atmayacaktın !" Diye sesimi yükselttim beni duyabilmesi için .
Evden bir ses gelmeyince elimdeki ceketimi askılığa astım . Erenin çantasını elime alıp hırkasını da astıktan sonra evinin içine doğru adımladım.
Salonda yoktu bende odasına doğru ilerledimOdanın kapısını açtığım sırada kafasına kadar yorganını çekmiş bir Eren beklemiyordum tabiki.
"Bebeğim ... ? Bunu konuştuğumuzu sanıyordum " dedim.
O ise ağzının içinde bir şeyler geveliyordu.
Yatağın yanına oturup yorganı kafasından çektim. Uyuyordu. Elimi yanağına koyup okşamaya başladım.
Yanağı yanıyordu resmen. Yanağından elimi çekip alnına koydum."Güzelim ateşin var. Uyanmalısın!"
Yorganı komple üstünden çektim ve onu kucaklamaya çalıştım. Kucağıma alıp benim odamdaki büyük küvete doğru ilerledim. Bugün konuştuğumuzda gayet iyi olduğunu söylemişti halbuki.
Odama girer girmez Ereni yatağımın üzerine yavaşça koydum ve okul formalarını çıkarmaya başladım.
O ise kıyafetlerini çıkarmamam için elimi tutmaya çalışıyordu ."Ellerini çek Eren "dedim yumuşak tonda.
"U-utanıyorumm" dedi
" Yalan söyleme güzelim. Bunu 1 ay önce aştık."
Üstündeki herşeyi çıkarıp tekrar kucağıma aldım ve küvete doğru ilerleyip Ereni küveti içine oturtturdum.
"Ç-çok soğuk Alaz " diye sitem etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EREN [bxb]
General FictionKaranlık bir odanın içinde kurtarılmayı bekleyen bir çocuk...