EREN [bxb]

23

Pazartesi

Hasta olmamın üzerinden 2 gün geçmişti ve bu süre içinde Alaz bana çok iyi bakmıştı. Fazlasıyla iyi.
Tabikide  ilk defa hasta olmuyordum ama hasta olduğum zamanlar üzerime Daha çok düşüyordu . Ne yalan söyleyeyim bu benim de hoşuma gidiyordu. Ondan gelen her ilgiyi,iltifatı  seviyordum.

Hasta olduğum süre boyunca  düzensiz bir şekilde uyuduğumdan sabahları erken kalkıyordım.  Başımı sağa çevirdiğimde komedinimin üzerindeki saate baktım. Saat7:30'u gösteriyordu.

Alaz İşte çok yoruluyordu her ne  kadar belli etmemeye çalışsada  bunu anlayabiliyordum.
Ama neredeyse yatağın içinde  yarım saatten Fazla bir süredir bir sağa bir sola dönüp duruyordum. Onu uyandırmak istemiyordum. Ama bir bakıp gelsem çok da sorun olmazdı en azından uyandırmadan bakabilirdim .

Üzerimden ince pikeyi atıp yatakta doğruldum.  Kapıya doğru ilerleyip  Alazın odasına doğru sakince yürüdüm.  Uyanmasını istemiyordum.
Yatak odasının kapısını çok yavaş bir şekilde açıp  kafamı uzatıp bir baktım. Geniş yatakta sırtüstü bir şekilde uyuyordu.
Evet, şimdi gidebilirim baktığıma göre.

Ya da bir kerecik öpsem öyle gitsem ?

Ne olacaktı sanki canım ?

Hmhm, bencede .

Parmak uçlarımda  ilerleyip  yatağın yanına kadar ilerledim.  Bedenimi hafif eğip yanağına  yüzümü yaklaştırıp  çok da uzun bir öpücük  sayılmasada bir buse bıraktım.
Birkaç saniye boyunca yüzünü inceledim hiç kıpırdamadan.
Onu gerçekten çok seviyordum. Hatta fazlasıyla. Bu kadar kısa bir sürede onu hayatımın merkezi  yapmıştım. Bu güne kadar hayatım adına  gerçekten doğru bir karar vermiş  gibi hissediyordum.  Mutluydum daha önemlisi mutluyduk.

Tam bedenimi geri çekip  kapıya doğru yönelecekken bir el belimden kavrayıp beni yatağa düşürdü. Çok ani olduğundan küçük dilimi yutacakdım neredeyse.

"Yaa,  napıyorsun amaağğ" dedim bağırarak.

"Demek gizli gizli beni izlersin ha öyle mii?" Deyip beni kendine çekti.

Ellerim ile  ellerini belimden çekmeye çalışıyordum ama 1 cm bile yerinde kıpırdatamıyordum. Ya ben çok güçsüzdüm ya da o fazla güçlüydü.

"Öyle birşey yapmadım bir kere " dedim sinirli  çıkarmaya çalıştığım ses tonum ile  ve o sadece  kahkaha attı.

"Ya gülmesene, izlemiyordum seni işte " dedim ve küser gibi  kollarımı birbirine bağlayıp öylece durdum.

"Ahh,  minik bebeğim " dedi Alaz.

Benim ona dönmem için belimden tutup  kendine doğru çevirdi. Yere doğru eğdiğim başımı    elini çeneme doğru konumlandırıp hafifçe yukarı doğru kaldırdı.

"Bana küstün demek . Peki... Beni izlemiyordun  öyle olsun ama beni öptün. Buna da mı hatır diyeceksin ?" Diye sordu bana daha da belime  sarılarak .

"Öpemez miyim ki ?" Sordum masumca.

"Hayır, tabikide öpebilirsin. Sadece bundan bu kadar utanacağını düşünmemiştim açıkçası" dedi.

"Utanmadım ama yaa" diyerek sitem ettim.

Bu lafıma karşılık sadece güldü.

" Niye bu kadar  erken uyandın bakalım ?" Diye sordu  gözlerimin içine bakarak bir yandan da elini yanağıma çıkartmış  yavaşça okşuyordu.

"Aslında şey.. ben birazcık fazla  uyudum ya hasta olduğum için ondan böyle erken kalktım. Yoksa  uyumayı çok seviyorum yani. Seni uyandırmamak için de çok bekledim  odamda en sonunda dayanamayıp geldim yani uyanık mısın değil misin ona bakmak için "  lafım bittiği gibi derin bir nefes aldım.

"Daha iyi hissediyorsun öyle değil mi ?" Deyip eli ile ateşimi ölçtü.

"Ateşin yok güzelim " dedi.

"Evet  iyiyim hatta çok iyiyim biliyor musun ?
Hiç bu kadar iyi olmamıştım diyebilirim " dedim heyecanlı heyecanlı.

"İyi olmana çok sevindim  güzelim " dedi. Ama beklediğim cevap bu değildi bu yüzden birazcık mutsuz oldum doğrusu.

__________________________________________

05/08/2022