7. BÖLÜM

381 111 115
                                    

Selamün Aleyküm yol arkadaşlarım! Nasılsınız? Umarım hepiniz iyisinizdir. Aime Moi Eslem'in daha geniş bir kitleye ulaşması için arkadaşlarınızı etiketlerseniz çok sevinirim. Şimdiden teşekkürler ❤️

Keyifli okumalar...

YENİ BÖLÜM İÇİN SINIR

100 OY
500 YORUM

🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕🧕

Yirmi beş yıldır aynı yastığa baş koyduğu adamı ilk defa bu dedi öfkeli gören Feriha, yine ilk defa geri adım attı Mahmut Bey karşısında. Adımları ve nefes sesleri kusmak istediği zehrin ne denli can alıcı olduğunu gösterircesine sertti.

Feriha Hanım'ın odasına girip kapıyı sertçe örtmesi ile derin bir nefes alan Mahmut Bey, verdiği nefesin altında mırıldandı, "Sübhanallah..." Ardından sesini bulup, "Hadi bakalım anamın adı, evimin tadı. Bu sabah beraber kılalım namazları. Sen odana ser seccadeleri ben abdest alıp geliyorum."

Gözyaşları dinmek yerine şükürle şiddetlenen Hatice hızla babasının eline kapanıp öptü ve alnına koydu. Böyle adil ve güzel ahlaklı bir babanın elleri evlatlarının başına paha biçilmez en güzel taçtı. "Hemen babam! Hemen!" dedi Hatice ve babasının ahlakıyla adeta kanatlandı, geri de bıraktı annesinin kem sözlerini.

Çok geçmeden namazlarını eda eden baba kız, Mahmut Bey'in bitirdiği tesbihatın ardından Fatiha suresi ile dillerinin şükrünü verdi. Oturduğu yerde bir kaç adım gerisindeki kızına dönen Mahmut Bey, dizine vurup, "Gel bakalım cennet müjdem. Rabbimin lütfu." dedi kızının başı her daim onun dizlerine, göğsüne, yüreğine layıktı. Hatice etrafındaki erkeklerin aksine sevgisini göstermekten gocunmayan bir babası olduğu için her daim şükretmişti Rabbine. Yine şükür ve büyük bir teslimiyetle babasının dizinde yer buldu kendine. İnce bedeni kıvrıldı ve dizlerini çekerek, babasının küçük cennet müjdesi oldu.

Kızının sessizce ve gözlerinde hevesli parıltılarla dizine yatmasını izleyen adam, "Annen kendini bildi bileli hor görülmüş babası ve abileri tarafından kızım. Çokta eziyet çekmiş. Rahmetli annem askerden döndüğüm de bir kız var ailesi çok zülmediyor. Gönlünde, aklında biri yok ise bir gör oğlum. Yavrucak bu evde rahat ekmek yer dedi. Rabbim dilinden aldığı güzelliği yüzüne vermiş annenin. Toylukta var tabi huyunu bilmeden yüzüne vurulduk. Hani derler ya yüzü güzele doyulmuşta huyu güzele doyulmamış bende yüzünde ki güzelliğe çabuk doydum. Baba evine çekti gitti bir seneye kalmadan. Gider gitmez babası dövüp, sövmüş. Abileri desen hemen verecek huysuz bir adam bulmuşlar. Rahmetli annem yine geldi yanıma. Gelinimi getir yoksa sütümü helal etmem dedi. Kalktım gittim, kapılarına vardım. Sanki evdeki eski bir eşyayı çöpe atar gibi önüme attılar. Bir kaç haftada tükenmişti annen. O gün söz verdim kendime bir daha baba evine gitmesine izin vermeyecektim. Dili zehirde olsa o zehri içip susacaktım.

Çok geçmedi bir müjde kondu avuçlarıma. Elhamdülillah müjdelerin en güzeli. Dediler bir kız evlat doğdu hanene. Ne büyük lütuf dedim. Hazreti Muhammed Sav. gibi kız evlattan yürüyecek soyun. Peygamber kaderine kardeş eyledin kaderimi Hatice'm. Seni nasıl başıma taç etmem. Birde anamın adı eklendi canına. Hem anamın hem tüm Müslüman'lara ana olan o mübarek kadının adı. Dedim bu lütuf her kula nasip olmaz Allah'ım. Korktum seni kırıp dökeceğim diye. Kundağına pamuklar koydurdum tenin acır diye. Aynı sevgi ve hürmeti Feriha Hanım'a da gösterdim elbet. Ömür denen yolda yoldaşım canıma arkadaşımdı. Ama o asla yetinmeyi bilmedi. Sonraları fark ettim ki sana olan sevgimi ilgimi kıskanıyordu. O kız olduğu için hor görülürken sen baş tacı ediliyordun. Sevgisiz geçen çocukluğunun, hor görülmelerinin faturasını sana kesti. Sen büyüdükçe annen küçüldü sanki akilen. Sen annenin düşüncesiz tavırları altında vaktinden evvel pişip büyüdün. O bencilliğine sana olan sevgime bilenmeye doymadı. Kardeşin Musab doğdunda nispet yaparcasına seni mutsuz etmek benden babasının intikamını almak istercesine onunla yakın olmaya çalıştı.

AİME MOİ ESLEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin