Time Travelling | taekook

1|Yabancı Adam

1921 Daegu

"Taehyung, babanız çağırıyor"

Bayan Kim, oğlunun odasına gelip konuştuğunda, Taehyung tamamladığı resimi bıraktı ve annesine baktı.

"Tamam anneciğim, hemen geliyorum"

Kadın gülümseyip odadan çıktığında, Taehyung çizdiği resime baktı. Çizdiği resim öylesine bir adamdı. Kafasında canlandırdığı çok yakışıklı bir adam. Gerçek bile değildi çizdiği adam. Sadece, sanki aklına ve kalbine biri fısıldıyormuş gibi çiziyordu o yüzünü.

Oturduğu yerden kalktı ve odasından çıktı. Büyük evlerinin kocaman bahçesinde oturan babası kitabını okuyordu. Genç erkek üzerine geçirdiği süt rengi bol gömleği düzelti babasının yanına ilerleri.

"Sevgili babacığım beni çağırmışsınız?"

"Evet oğlum, otur karşıma şöyle"

Taehyung babasının karşısına oturdu ve ne söyleyeceğini merakla bekledi. Bay Kim elindeki kitabını masaya bıraktı ve merklı gözlerle kendisine bakan yirmi yaşındaki oğlunu izledi.

"Biliyorsun oğlum artık yirmi yaşındasın ve yetişkin bir erkeksin"

Taehyung başını salladı. Babasının dediğinden bir şey anlamadı. Nedense o an içine kötü bir his doğdu ve oturduğu yerinde kıpırdandı.

"Evet babacığım"

"Yetişkin bir erkek olduğun için artık evlenmen gerektiğini düşünüyorum"

"Siz bilirsiniz baba"

Taehyung istemiyordu fakat babasına karşı gelemezdi. O yıllarda her erkek yetişkin olduğu zaman evlendiriliyor ve sorma hakkı tanınmıyordu onlara. Ailelerinin dediğini yapmak zorundalardı.

"Bay Choi'nin kızı Sunja'yı düşünüyorum. Üç ay sonra yetişkin olacak. O yüzden hemen nişan yapalım diyorum" adam konuşurken oğlunun tepkilerini dikkatle izledi. Taehyung'un kararsız olduğunu açıkça anlaşılıyordu. Adam onun kafasını daha fazla karıştırmak istemedi ve konuşmaya devam etti. "O zama yarın akşam bay Choi'nin evine gidiyoruz"

"Peki babacığım. Siz nasıl uygun görürseniz"

Bay Kim başını salladı ve gülümsedi. Hemen sonra yarım bıraktığı kitabı okumaya devam etti.

O sırda Taehyung, ayağa kalktı ve babası önünde saygıyla eğildi. Hemen sonra yavaş adımlarla bahçeden uzlaştı ve odasına geldi.

İçinde garip bir his vardı. O kızla nişanlanmak istemiyordu. Günlerdi çizdiği adama baktı. Resimin önüne oturdu ve adamın büyük gözlerine bakmaya devam etti.

"Sirius... gözlerindeki yıldız Sirius yıldızı kadar parlak bayım. O yüzden size Sirius diye sesleneceğim artık"

Taehyung, resimdeki adamla konuştuğunu fark edince güldü. Bakışlarını yere indirdi ve babasının dediklerini düşündü. Evlenmek istemiyordu. Bir kızla evleneceğini düşünmek biraz garip geldi ona. Tekrar balışlarını çizdiği adama kilitledi.

"Sirius, sence babama karşı çıkmalıyım mı? Ben evlenmek istemiyorum. Ben kendimi bir kızla hayal edemiyorum! Neden böyle hissediyorum"

Fakat Taehyung'un evlenmekten başka çaresi yoktu. Belki zamanla alışırım daha bir kere bile konuşmadığım kız diye düşündü.

Sunja'yı tanıyordu Taehyung. Aynı mahallede oturuyorlardı. Fakat şimdiye kadar hiç konuşmamışlardı. Kim ailesi soylu ve zengin bir aileydi, onlara herkes kız verirdi.