Alev | Kara Bela

on dokuz

İyi ki doğdun bebeğim, mutlu yıllar diliyorum🎉🎉 @valoriekim

Pazar sürprizi olsun bölüm, keyifli okumalar tatil kuşları 🕊

Dün bütün gün temizlik yapan ben değilmişim gibi.. akşam eve gelip kafayı çeken ben değilmişim gibi.. gece kocasının koynuna giren hiç ben değilmişim gibi araladım gözlerimi. Ne bir yorgunluk alamet-i, efendime söyleyeyim, ne bir beden ağrısı.. Ne bir akşama kadar uyuma hissi.. Tembelliğin hiçbir belirtisini taşımadan, mutlulukla uyandırdı beni kış güneşi. Kocamın kollarında, kedi gibi kıvrılmış, sıcaktan iliklerime kadar ısınmış, nasıl huzursuz olabilirdim ki?

Hala ona doğru yatıyor olmam da bir mucize gibi bir şeydi. Nasıl yatıyorsak öyle kalkıyorduk. Bu normalde ne kadar mümkün olabilirdi bilmiyordum ama, Ali'yle sarılıp uyuduğum her gecenin sabahı aynı şekilde uyanıyordum. Belki de yatakta beş tur atıp sabaha karşı yine ona sarılarak sabahı ediyordum. Bu çözebileceğim bir şey değildi.. Halimden şikayetçi değildim elbette. Yüzüm pürüzsüz köprücük kemiğine gömülmüş, öyle uyuyup uyanmak benim için eziyetten çok huzura sebebiyet veriyordu. Bir de dün gece gibi bir geceden sonra.. bütün günü böyle sarılarak geçirmeye bile razıydım. İşe gidecek günü bulmuştu. İşe gidecek günü mü? Ayyy!!Dün gece beni sevdiğini söyleyen kocam bugün işe başlıyordu...

Uyanması gerekiyordu zaten, yataktan sevinçle fırladığımda sarsıntıya sebep olmuştum. Hemen lavaboda elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladıktan sonra odaya geri dönüp Ali'nin sarıldığı yorganı üstünden çekip aldım. Dün gece içmiştim ama kendimi kaybedecek kadar değildi. Bu yüzden ne bir baş ağrısı ne bir halsizlik hissediyordum. Eğilip yanağını sulu sulu öptüğümde dudağı öptüğüm tarafa doğru kıvrıldı.

'Günaydın.' dedim dudaklarımı çekmeden, tekrar öptüm aynı yerden, sonra küçük öpücüklerle yanağını kuşattım ve şakağına doğru bir yol aldım.

'Günaydın karım..' dedi uykulu sesiyle, yanına sokulup oynaşasım gelmişti. Baş ucuna oturup saçlarını okşamaya başladım.

'İşe gidecek misin?'

Olumlu manada başını salladı, gözlerini aralamaya çalışırken saçlarında dolanan elimi alıp dudaklarına bastırdı.

'Gitmeyebilirim.. dün geceyi tekrarlarız belki.. şöyle gündüz gözüyle görürdüm neler yaptığımızı..yeni öğreniyorum malum..'

'Ayıp ayıp kocam Ali! İnsan hiç sevişmek için işe gitmemezlik yapar mı?'

'Ne yapmak için ne yapmak için?'

Alt dudağımı ısırıp güldüğümde beni hızlı bir hareketle yanına çekip üstüme abandı. Şişmiş gözleriyle bana bakıyordu ve ne kadar tatlı göründüğünden haberi bile yoktu.

'Offf şaka yaptım kalk üstümden..'

Yüzünü boynuma gömüp saklandığında, kollarımı başının etrafına sarıp kendime bastırdım. Kapalı gözlerim birden aralandı. Şimşek çakmıştı sanki içimde.. tamamlanmıştım işte. Yıllardır hep eksik hisseden, hep yarım hisseden ruhum tamamlanmıştı. İçimde ki boşluk Ali'yle dolmuştu. Biraz daha sarıldım, suratım da ki tedirgin ifadeyle. Nasıl bırakırdım bu saatten sonra? Aliiii, diye mırıldanıp elimi çıplak sırtına uzattım. İçime soksam doymazdım şu an. İhtiyacım olan bütün duyguları iki ayda tamamlayan adam şimdi kollarımdaydı.

'Öyle seviyorum ki kokunu..' diyerek biraz daha soludu boynumdan. Benim onu nasıl sevdiğimden haberi var mıydı?

'Bende seni seviyorum kocam..' sesimin titremesinden hissiyatımın değiştiğini anlamış olmalı, yüzünü kaldırıp gözlerime baktı. Mutluluktan değişiyordu ruh hallerim her hangi bir problem yoktu ama bunu fark edecek kadar vakit geçirmediğimizden hep başka manalar arıyorduk.