Alev | Kara Bela

yirmi

Araya hastalık girdi mesafe girdi resmen duygudan çıktım toparlanamıyorum beklettiğim için gerçekten özür diliyorum🥲

Bu sıralar o'da ben de zor günler geçiriyoruz moral olsun aşkıma GamzeAhsenzcan bölüm ikimize
gelsin😘😘

Bölüm Ali'den, tamamı itibariyle argo konuşma ve yetişkin içerik!!

Okumak istemeyenler en aşağılar da Ali'nin işe gittiği yerden sonra okuyabilir❤️

Keyifli okumalar gece kuşları 💫

Sevgililik veya nişanlılık hakkında hiçbir fikrim yoktu benim. Ben lise bittikten sonra babamın yanında çalışmaya başlamış, birkaç sene sonra askere gitmiş, döndükten sekiz yıl sonra da kendimi direkt olarak bir evliliğin içinde bulmuştum. İkili ilişkiden ne anlardım? Tanık olduğum en yakın ikili ilişki zaten beni bu hale getirmemiş miydi? Şimdi bu kavganın üstüne nasıl davranmalıydım? Normal bir erkek veya koca nasıl davranırdı? Benim içimden ne ortalığı dağıtıp bağırmak geliyordu, ne de çekip gitmek veya sövüp saymak. Kalbim acıyordu sadece.. yine de bana tüm o sözleri söyleyen kadını istiyordum acımı dindirsin diye..

Kırılmıştım ama. Elimi kapıya dayamış nefes almaya çalışıyordum. Nasıl bir öfkeydi ona bunları söyleten bilmiyordum ama, canım gerçekten yanıyordu. Durduk yere bin türlü düşünceler girmişti aklıma da.. Her seferinde yüzüme vurur muydu? Hep yarım hissettirir miydi şundan sekiz dokuz hafta öncesi olduğu gibi? Dün gece tam anlamıyla bir erkek olduğuma inandırmışken şimdi böyle söylemesi cesaretimi kırmıştı. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyordum.. Yarın tekrar işe gidebilir miydim? Bilmiyordum. Bildiğim tek şey, içerden gelen ağlama sesine daha fazla dayanamayacak olmamdı..

'Yaaaa Ali yaaa..' diye söylenip hüngür hüngür ağlamaya devam ederken elimi kapı koluna koydum. Açıp açmamakta kararsız kalmış bekliyordum. Çünkü içeri girersem sarılıp her şeyi geride bırakırdım.

'Ali yaaaaa..' diye uzayan hıçkırığı sonunda beni içeri atmıştı. Dizlerinin üstüne çökmüş başını eğmiş bir halde bulmayı beklemiyordum. Niye bu kadar üzülmüştü? Biraz önce öfkesini kusarken beni kıracağını düşünmemiş miydi?

'Kalk Alev.' dedim sesimi sert tutmaya çalışıp. Söyledikleri kırıcıydı ama doğruydu. Ben o olmasa, hayatıma girmiş olmasa, değil Müjgan'ı görmek, cenazesi geçerken camı bile açıp bakamazdım. Yine de çabuk yumuşamayacaktım. Sesimi duyunca hızla başını kaldırdı. Kıvır kıvır tutamlar ıslak yüzüne yapışmış, gözleri dakikalar içinde kızarmış, dudakları bu kadarcık ağlamayla şişip dolgunlaşmıştı. Her hali mi güzel olur du bir kadının? Kaydettim bu görüntüyü aklıma. Bunu çizmezsem bunu hatıra bırakmazsam ömrümün geri kalanını eksik sayardım. İyice izledim, iyice ezberledim.

'Öyle söylemek istemedim..' dedi ağlamaktan çatlayan sesiyle. Dudakları titredi, yemin ederim yüreğim ağrıdı. Niye söylemek istemediklerimizi söyleyip duruyorduk birbirimize? Birbirimize çare oluyoruz derken diğer yandan hıncımızı yine birbirimizden çıkarıyorduk. Nasıl kıyacaktım şimdi? Hem dik durup pişman olsun istiyordum, hem de kollarımın arasına alıp bu defalık unutalım demek istiyordum. Bileğinden tutup yukarı çektim. Önünden çekileceğim sırada ellerini karnıma koyup engel oldu. Dokunma işte, aciz kocanı tek dokunuşunla kandırma..

'Ali çok kıskanıyorum.. Karşılaşırsanız, yine öyle bakarsın diye deliye dönüyorum.. istemiyorum bu eve gelmesini..'

'Yıllar sonra gördüm diye bakmıştım sadece. Bir anlamı olmayan eskiyi hatırlatan bir bakıştı. Ama söylediklerin.. Müjgan'ı ne zaman nasıl sevdiğimi unutturdun bana Alev. Bu söylediklerini nasıl unuturum bilmiyorum..'