Alev | Kara Bela

dokuz

Keyifli okumalar gece kuşları 💫

Ali banyoya gidince ben kendi yatağımı kurup, çıkmasını beklemeden girip yattım. Yorganı kafama kadar çektim çünkü alev alev yanıyordum. Yüzümü görse ne kadar utandığımı anlardı. Biraz sakinleşmeyi bekledim, üstüm tamamen kapanınca da iyice terledim. Amaaan başlarım eşlleşmesine de utanmasına da.. Yorganı açıp derin bir nefes aldım. Bu benim kaçmam gereken değil yüzleşmem gereken bir meseleydi. Her akşam olabilme ihtimaline alışmalıydım. Bu yüzden Ali'nin yatağını görecek şekilde döndüm. Oynaştığımız taraf dağılmış, öylece kalmıştı.

Bana dokunuşları tarifsiz duyguları beraberinde getirmişti. Şimdi göğüslerimi görmeye utanacak haldeydim, çamaşır giyerken bile bakamazdım artık. Ama, öyle hoştu ki içimde kalan his. Göğüs kafesimde yumru olmuş, gitmek bilmiyordu. Farkına varmam uzun sürmemişti, o his gitmeyecekti de. O dokunuşlar sonuna kadar gitmediği sürece içimde hep rahatsız bir duygu baş gösterecekti. Ayaklarımı karnıma doğru toplayıp yorgana iyice sarıldım. Offff bastırsam da gitmiyordu. Elleri aklıma düştükçe, kasıklarıma kramplar giriyordu..

Banyodan ses gelmeyince işinin bittiğini anladım. Nefesimi bile öyle sessiz alıyordum ki, yaşayıp yaşamadığımı anlamak için yaklaşıp dinlemesi gerekirdi. Kapı açıldı, gözlerimi aralayıp baktım, belinde havluyla dışarı çıktı. Gece lambasının aydınlattığı kadarıyla izledim hareketlerini. Biraz önce karısıyla sevişmiş, işi bitince gidip gusül abdestini almış normal bir adamdı karşımda ki. Bana doğru baktı, hemen yumdum gözlerimi. Sonra dolaba gidip kıyafet aldı ve giyindi.. Ben gerçekten uyuyakalırken son an da duyduğum tek şey kalem kağıt sesi olmuştu.

Sabah gözlerimi, sırtımın ve belimin ağrısıyla açtım. Bu koltukta yatma işi beni daha şimdiden yormuştu. Kendi evimde en azından bir yatağım vardı, böyle uyandığımı hiç hatırlamıyordum. Şimdi yaşlı teyzeler gibi ağrımadık yerim yoktu. Hanım anne bile benden daha sağlıklıydı. Oturup ayaklarımı yere bastım, saçlarım birbirine girdiği için ellerimle taradım. Ona doğru baktım, hala uyuyordu. Sessizce yatağımı topladım, giyindim ve lavaboda sabah rutinimi tamamlayıp aşağı indin. Karnım çok acıkmıştı, Ali'ye kahvaltı gelmesini bekleyemeyecektim. En azından bir parça ekmek yiyerek midemi bastırırdım.

Aşağı indiğimde etrafta kimse görünmüyordu. Sessiz kalmaya özen göstererek mutfağa geçtim. Ekmek sepetini açıp kopardığım bir parça ekmeği yerken, ışık açılıp bir çığlık koptu.

'MÜSTESNAA!'

Elimde ki ekmek havaya fırladı, tekrar tutana kadar yere düştü. Yerden alıp üfledim ve üç kere öpüp alnıma koydum. Ne oluyordu sabah sabah, korkuyla arkamı döndüğümde kapı önünde gardiyan gibi duran hanım anneyi gördüm. Kalbim delicesine çarparken baş parmağımı damağıma bastırıp yukarı çektim. Ödümü patlatmıştı, Müstesna koşarak geldiğinde beni işaret ederek konuştu hanım anne.

'Buyur hanımım..'

'Gelin hanıma kahvaltı kuruver hemen..'

'Baş üstüne..'

Ağzımda ki lokma boğazıma kaçmadı diye şükür ederken hanım anne kötü bakışlarıyla beni korkutmaya devam ediyordu. Dünkü olayı kapatacak değildi anlaşılan. Lokmamı evirip çevirip zor yuttum, keskin bakışlarının altında söylemek istediği bir sürü şey olduğunu biliyordum. Zaten içinde tutmaya pek niyeti yoktu. Gözlerini üstümden bir saniye bile çekmeden gelip sandalyeye oturdu.

'Kocası dün gece azarlayıverdi beni. Alev'e hor davranan karşısında beni buluverir dedi..'

Şaşırdım, işte bunu hiç beklemiyordum. Ben banyodayken onun için mi çıkmıştı odadan? Çekingen adımlarla gidip karşısına oturdum. Müstesna hevesle dönüp eliyle ağzını kapattı.