CHAPTER TWO

204 9 0
                                    

Naawa ako sa sarili ko kong bakit ba ginawa kong magpakatanga, kay 'sa ayusin ang buhay namin ng kapatid ko. Ganito talaga ata yong tadhana. Ito na 'ata talaga yong kapalaran ko.

No matter how I tried, sa lupa parin ang bagsak ko. Naawa ako sa sarili ko hindi ko 'man lang kayang itayo ng sarili ko sa hirap, mg kaibigan ko may kanya-kanya ng pamilya, masaya, kompleto heto 't ako may kasama nga sa buhay, ang kaso hindi ganon kaganda

Ngayon, naintindihan kona kong bakit lahat ng nagmamahal nasasaktan bago makuha yong hinahangad na kaligahayan, ang tanong makukuha kopa 'ba yong sayang sinabi nila?

Ang alam ko lang hanggang kaya kong mag-tiis, kakayanin ko. Basta pagkatapos lahat ng hirap makakayanan ko 'din tumayo ulit.

Sa pangalawang sugal ko sa pagmamahal, sana makamit ko yong pagmamahal na hinahanap ko, sa tao mismong una kong minahal. Unang nagparamdam sakin ng pagmamahal.

Kring* 
Kring*
Kring*

Kaagad akong tumayo ng madining ko ang ring ng telepono, " Hello, this Misma speaking, " Sambit ko sa kabilang tawag.

" Hai, nan 'jan ba si Davy? " Kaagad na alarma ang buong sistema ko ng marinig ko ang boses ng asawa ni Davy.

" Ahm. . . wala po Mrs. Amelia, may meeting po si Mr. Davy, " Mabuti nalang at hindi ako na utal kong hindi mabubuko pa ako at malaking iskandalo ito kong makarating sa pamilya ni Davy to.

" Pakisabi naman kay Davy, gusto ko ng pineapple tsaka nutella, " Malambing pakikiusap ko nito. Ang lambing talaga ng boses nito akalain mo talagang anghel ang kausap mo.

" Opo Mrs. Amelia ipaolsasabi ko po pagdating ni Sir Davy, " Akala kasi ni Amelia katulong ako ni Davy, sa Condo na pinag-is-tiyhan ko.

Pinatay kona ang tawa matapos kong magpaalam na may lalabhan pa ako,

Ang sakit sobrang sakit, nagagwa kong lokohin yong taong sobrang mabait ang pinapakita sakin.

Nagtungo ako s silid ni Davy, para sabihin ng pinapasabi ni Amelia kumatok muna ako bago nagsalita sa labas ng pintoan, " Ah, Davy may pinapabili pala si Ma 'am Amelia sayo. Pineapple daw tsaka Nutella, " Pilit kong inaatos ang pagsasalita ko upang hindi niya malaman na kanina 'pa napapaos ang boses ko ,pinipigilan ko ang pagluha ko upang hindi ako magmukhang kaawa-awa sa harapan niya.

Matibay ako kaya nga lahat ng sakit, eh, kinaya ko para lang maibalik yong pagmamahal na nasira ko.

Bumangon lang ito kahit, sulyap 'man lamang hindi ako tinapunan ng tingin. Gusto ko nang umiiyak. Gusto kong ipakita sa kanya na hindi kona kaya ang pagkukunwaring ayos lang lahat sakin, ayos lang kong masaktan ako, ayos lang kong hindi niya na ako kayang tignan. Pero hindi. Hindi 'yong ang nararamdaman ko.

Nasasaktan ako na kailangan kong kimkimin lahat ng katangahang ginawa para lamang, maibalik yong pag-ibig niya.

" You may now leave my room, Misma, " He coldly said,  bago pumasok sa loob ng banyo.

Tumakbo ako para marating kaagad ang aking silid, hindi pa 'man ako nakakapasok sa loob narandaman ko ng nagsimulang mamasa ang pisnge ko. Iiyak na naman hindi ko alam na kaya kong mabuhay na puro pasakit lang yong natatamo ko.

And now, here I'am pursuing my man to love me back.

Umiyak ako nang umiyak hanggang gumaan ang pakiramdam ko, bumaba ako ngunit wala akong nakitang Davy siguro nasa asawa niya na 'yon ngayon.

Iwinaksi ko ng aking mga na-iisip at nag simula ng maglinis ng buong condo, maglaba, maghugas, magluto at mga ano 'pang bagay na kailangan malinis. Kahit pagod na 'yong katawan ko pinilit kong tapusin, upang walang masabi si Davy sakin.

Pagkatapos ko nang gawin ng aking mga ginagawa kaagad ako umakyat ng kwarto, upang maligo maghahapon na rin, at sa tantya ko mga 5:30pm na ata mas binilisan kopa ang pagliligo upang hindi ako makagalitan ni Davy pag-uwi.

Nag bihis na ako nag suot lamang ko ng manipis na daster na white na hanggang legs, ang init kasi ng panahon kahit na mag-gagabe na eh. . . ang init parin, bra at cycling ang panloob ng daster ko upang mas manamnam ko yong lamig ng panahon.

Hindi naman ako na bigo dahil, ramdam ko kaagad ang paglapat ng lamig sa balat ko.

Lumabas ako upang salubungin si Davy, at pag buksn narin ng gate.

Akala ko ba? Hindi siya dito matutulog? ang akala ko na naman hindi siya uuwi dito sa condo niya, mabuti 't na lamang nakapag-luto ako ng kakainin kong hindi magagalitan na naman ako.

Bumaba ng sasakyan si Davy, kaagad naman na baling nito ang tingin sakin pinagmasdan ang kabuoan ko. Nakaramdam naman ako ng hiya ng mapansin kong nakabistida lang ako ng manipis kahit nga 'ata hindi ako basa makikitaan parin ang panloob ko.

" Sorry Davy, a-akala ko kasi hindi ka uuwi. " Kanda utal kong sabi rito.

" Magpalit ka Misma, hindi mo ako maaakit di 'yan. " Madiin ng pagkakasabi nito.

Nakayuko lamang akong tumango at naglakad papuntang kwarto upang magbihis ng t-shirt at pajama.

THE MISTRESS (EDITED) Where stories live. Discover now