marry me, if you dare

chapter 2

Pagdating sa aming tahanan,  naabutan kong nag-aabang sa amin ang aking ate. Hindi na ako nagulat ng paradahan nito ng tingin ang aking sout na lumang maong at maluwag na polo. Agad itong napailing ng mapagmasdan ang aking hitsura. Nginitian ko lang siya.

"Hi sis!" Bati ko.

"what have you done to yourself Antonette!?,,, how could you cut your hair!,,, are you still a woman!?" birada ng kapatid, saka tinanggal ang sout kong bullcap.

"ayos naman ah!" mabilis na sagot ko at binaliwala lamang ang sinabi nito. Bigla itong napahawak sa sentido at napailing.

"for goodness sake!, kelan ka'ba tatanda!?!" Tila nauubusan na ito ng pasensya. Agad itong bumaling sa kanilang ama. ''Papa,, papaano mo maipapakasal ang anak mo kung ngayon palang, sakit na siya sa ulo!" bigla akong naalarma ng marinig ang salitang kasal.

"kasal? s-sinong ikakasal?" kinakabahang tanong ko. Bumuntong hininga muna ang aming ama bago muling nagsalita.

"marahil ay panahon na para malaman mong na-itakda na ang iyong kasal" mahinang sabi nito. Bigla akong napatulala sa rebelasyon nito.

''your unbelievable." bigla kong nai-bulalas buhat sa kawalan. "paano nyo nagawang mag-desisyon ng hindi man lang isinasantabi ang maaaring maramdaman ko!?" may hinanakit na sabi ko.

"This is for your own good, im just doing this for you"pangungumbinsi nito na tila isang malaking bagay para sa akin ang ginawa nito.

"for my own good?" nanunuyang tanong ko. " thats BULLSHIT! dont give me that crap!"

"anak makinig ka"

"No! kayo ang makinig!" putol ko. "alam nyo pa ba yang mga pinagsasabi ninyo?.'' tanong ko rito."mula nang mamatay si Mama, you also forgot that i exist!,,'' madamdaming sabi ko. ''you only see my flaws and nothing more,,, ngayon niyo sabihing,, its for my own good, na makasal sa  kung sinong poncio pilatong napili niyo" hindi ko na napigilang tumulo ang aking mga luha. ''i-im sorry. ayoko munang pag-usapan ang mga ganitong bagay.'' sabi ko saka tumakbo papunta sa aking silid. Kinabukasan nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Tumayo agad ako at bumaba para mag-almusal. Naabutan ko ang aking kuyang nag-kakape, tila hinihintay ang talaga ang pag-baba ko.

"morning " matamlay na bati ko, saka tinawag ang katulong para humingi ng kape.

'' its been a month since we last talk.'' Simula nito. ''how are you?'' matiim siya nitong  pinagmasdan.

"good!'' pilit kong pina-sigla ang tinig, pero umiling lamang  ito. "fine than yesterday." dagdag ko.

"can we talk,,, in private? " seryusong tanong nito. Tumango lang ako at sinundan ito papuntang library.

" i've heared that, alam mo nang ipinagkasundo ka ni papa." pag-bubukas nito ng paksa.Tumango lamang ako. Nagtanggal muna ito ng bara sa lalamunan bago muling nag-salita " i have a proposal to make."

"anong proposal?" nagtatakang tanong ko. Matagal bago ito muling nagsalita.

"i want you to get along with  William--- "

"Kuya!" naiinis na sabi ko

"let me finished first sweetheart" nakangiting sabi nito "well,, ang gusto ko lang naman ay e-try mo munang kilalanin siya bago ka mag-desisyon ng kung anu-ano. kung saka-sakaling hindi mo parin talaga siya magustuhan, well ako nang bahalang magsabi kay papa na, huwag nang ituloy ang kasal, isa pa your not getting any younger. Pag-bigyan mo na si Papa sa bagay nato.'' pakiusap nito. Napaisip ako sa sinabi nito. Wala namang mawawala sa akin kung gagawin ko iyon. ''so?? is it a yes? or a no?" nakangiting tanong nito

"mag-iisip muna ako ng konte,,"sige na nga!" kunwari napipilitan.

.
Mabilis na naitakda ng kapatid kong si Abegail ang magiging date daw namin ni William. Ito na rin mismo ang namili ng aking susuotin pati narin ang magiging venue namin. Hindi na ako nagulat ng mapansin na mas excited pa ito kesa sa akin. Panay ang  payo nito kung paano dapat gumalaw ang isang babae. Huwag ko daw pakakawalan ito, dahil minsan lang ang mga tulad nito. in-danger species lang!?