- კლარა, გოგო შენ სრულ ჭკუაზე ხარ? სახლში შემოპარვა ვის გაუგონია? როგორ მომენატრე, შე უნამუსო.
- მეც მომენატრე ჩემო დღნაშვო, რამდენი ხანია არ მინახიხარ. კარგი ვქენი მართლაც რომ ჩამოვედი.
- კი, ნამდვილად. ვაიმეე. უკვე წარმომიდგენია როგორ ვიმხირულებთ. დღეს დაისვენე. ხვალიდან ვერთობით.
- ხო. და თან აქ რამდენიმე კვირით კი არ ჩამოვსულვარ. სულ აქ ვიქნები, შენს გვერდით.
გული ამიჩუყდა.
- მიხარია. მართლა. ვერც კი წარმოიდგენ აქამდე როგორ მაკლდი ჩემო ერთადერთო.
- კარგი, აღარ გვინდა ეს სენტიმენტები. დღეისათვის კმარა. აღარსად მივდივარ. ასე რომ სხვა დროსაც ავინაზღაურებთ მონატრებას. ახლა კი, თუ შეიძლება დავიძინებ, ფრენამ ძალიან დამღალა.
- მეც ძალიან დავიღალე. წამო ერთად დავიძინოთ.
***
დილით ვგრძნობ, რომ სახე და ტანსაცმელიც სველი მაქვს. ამასთანავე მესმის კლარას საშინლად გამაღიზიანებელი ხმა, რომელიც მამცნობს, რომ მაგვიანდება და უნდა ავდგე.
თვალებს ვახელ და აქეთ-იქით ვიხედები. ხოლო როდესაც ვხვდები, რომ კლარამ წყალი გადამასხა მთელი ძალით გავკივივარ და ჩემს ლამაზმან მეგობარს ვაფრთხილებ, რომ გაქცევის დროა, რადგან მის მოკვლას ვაპირებ.
უკან მისდევს და ხან რას წამოვკრავ ფეხს და ხან რას. ხოო, ჯერ კიდევ ვერ გამოვფხიზლდი. ამასობაში კი კლარა უკვე ძალიან შორსაა. თუმცა დანებებას არ ვაპირებ და მაინც მივსდევ.
დაბლა ჩადის და მისაღებში შედის. თან ვიღაცას ევედრება, რომ გადაარჩინოს. ხოლო როდესაც იქ მეც შევდივარ ვხედავ კლარას, რომელიც, არც მეტი არც ნაკლები, ჰარის უკან ამომდგაროყო.
- იპოვა რა ახლა ამანაც.
ამოვიბუზღუნე, კლარამ კი ენა გამომიყო.
ჩემი თავი სარკეში დავლანდე. თეთრი გრძელი მაისური მეცვა
- ღმერთო.
YOU ARE READING
Revenge (complete)
Fanfictionმშობლების გამო შვილებს უწევს პასუხისგება. რა მოხდება როცა მის ცხოვრებაში გამოჩნდება გოგო, რომელიც თავს შეაყვარებს? შეძლებს კი უარი ათქმევინოს იმაზე რასაც თვეები გეგმავდა და დაავიწყოს შურისძიება? უბრალოდ წაიკითხეთ
