Nabzım yükseliyordu.Başıma iş açmıştım ne diye Mete'yi dinlemezsin ki zaten.Onu yanımdan ayırmamalıydım.Ama hah işte yıllardır kickboks dersi almak istememin nedeni buydu.Ne olursa olsun karşımda kim olursa olsun kendimi koruyabilmek istemem.Maalesef annem ve kuruntuları,takıntıları işte.Bir genç kız dövüşür müymüş ? Erkek gibi olurmuşum.Kaslar bir kıza yakışır mıymış? falan bir sürü seni sorduğuna pişman eden bir ton laf.Bla bla bla..
Gerçi şu an konumuz bu değil.Konumuz benim bu öküzlerden nasıl sıyrılmam gerektiği.Onlar çaktırmadan bana yaklaşırken bende etrafı gözlüyordum.İçimden Mete'nin bir an önce gelmesini dilerken gözüm yanımdaki dolaba ilişti.Dolap açıktı.Hızlı düşünmem lazımdı.Gittikçe yaklaşıyorlardı.
Dolabın içinde bir çanta vardı.Antreman çantası.Hemen çantanın yanına gidip içini deşmeye başladım.İşime yarar bir şey çıkar mu diye.Normalde böyle bir şey yapmam ama şimdi olağanüstü hal durumu söz konusu.Neyse neyse yine konudan saptık.Çantanın içini alelacele karıştırırken belimde bir el hissetmemle çığlığı basıp çantanın içinden elime gelen şeyi(ki bu dambılmış) adamın kafasına geçirmem bir oldu.Ne olduysa ondan sonra oldu ya zaten.Benim adama vurmamla adamın kaşının patlamış bir şekilde yere yığılması, ardından Mete'nin tam zamanında gelmesiyle bana doğru gelen adamın ağzını burnunu kırışı,benim yerde yatan adama tekmeler geçirmem.Mete'nin üçe bir dövüşürken arada dayak yemesi.Mete dayak yerken gidip o adamlardan birisine 'o bölgesi'ne tekme atmam.Mete'nin bu fırsattan yararlanıp diğerlerine yumruk geçirip ben yerdeki adamı hala tekmelerken beni sırtına atıp burdan koşarak ayrılmamız.İşte bunların hepsi aynı anda oldu.Mete beni sırtından indirdikten sonra hala koşarken kahkahalarla gülüyorduk.
-Antreman da yalan oldu desene bunları derken hala gülüyordu.Hep senin yüzünden Ada ! Şu yüzümün haline bak !
Mete bunları söylerken bir arabanın camına yapışmış yüzünü inceliyordu.
İçten içe suçluluk duygusuna kapılsam da şakaya vurmaya karar verdim.
-Yapma be Mete ! Nasıl stres attık ama ha ? Gerçi sen dayak yerken stres atıyor muydun bilemedim şimdi diyip kahkaha atmaya başladım.
Mete'nin bozulduğu her halinden belliydi.
+Ada Hanım ne kadar nankör çıktınız siz ? Hatırlatırım oraya kısacık şortla giden ben değilim.Hem biz gidelim orada senin için dayak yiyelim,siz gelip bi de dalga geçin oldu canım ? Ama ben de gerçekten çok eğlendim.Hele o dambıl olayı ? Adamın kaşını öyle bir patlatmışsın ki Ada diyerek adama nasıl yumruk geçirdiğini tekrar anlatmaya koyuldu.Sanırsın ben orda değildim.Ama dambıl olayı gerçekten ayrı bir şeydi.Deli gücü.Yine mi konudan saptım ? Ama Mete yine eski Mete oldu.Mete'nin bu ani ruh değişimleri biraz garipsenecek gibi olsa da üzerinde durmadım.Sadece gülümsemekle yetindim.
Başımın zonklamasıyla artık bu gecenin bitmesi gerektiğinin sinyalleri beynimde çakmaya başlamıştı.Mete bir şeyler anlatıyordu.Ama dinlemiyordum.Ama son duyduğum şey "Koş !" oldu.
Ne yani ? Daha bitmedi mi ?
