Kapiyi acip karsisindaki kisinin abisinin oldugunu gorunce dili tutulmustu.Yaza kadar gelmesi imkansizdi halbuki.Heyecanla abisinin boynuna atildi.Saskinligi gecince soru yagmuruna tutmaya basladi.Okulu vardi nasil gelmisti,neden gelmisti,sinavlari yok muydu..
-Ozledim geldim heralde cadi beni iceri almayacak misin ?
O telasla abisini iceri almamisti.Hemen kenara cekildi ve gecmesini bekledi ardindan kapiyi kapatti.Abisiyle annesinin buz gibi bakismalarini gordu.Ortada bi sorun vardi ama yakinda kokusu cikardi.Daha fazla kurcalamak istemedi.Abisinin gelmesinin sevincini yasamayi secti.
Abim yol yorgunu oldugunu soyleyip hemen odasina cekilmisti.Bende annemle diyaloga girmemek icin kendimi ders calisma bahanesiyle odaya attim.Ders calisacagim falan yoktu elbette.
Yatagina girdi,Patrick adini verdigi pelus oyuncagina sarildi.Bir sure agladi.Sonrasinda kulakliklarini takip kendini adeta dis dunyadan soyutladi.Bir sure sonra da uyuyakaldi.
Sabah bir takim bagris cagrislar duydu.Kafasi kazan gibiydi zaten,gozlerini zorlukla araladi.Bir sure sesleri dinledi.Annesinin Bora diye bagirdigini duydu.Annesi abisiyle kavga ediyordu.Sonradan carpilan bi kapi sesi duydu.Hemen terliklerini giyip hizlica asagi indi.Asagi indiginde abisi ortalikta yoktu.Demek ki kapiyi carpip giden abisiydi.Annesi sinirli sinirli yanindan yukari cikarken onu durdurdu.
-Ada sakin tek kelime etme.Git elini yuzunu yika.Ustunu giyin bir seyler atistir.Bana aval aval bakma Ada acele et okula gec kalacaksin.Hadi.
Annesi butun laflarini agzina tikmisti.Ardindan bi kapi carpma sesi duydu.Bugun de kapiyi carpan carpana,noluyo bu evde ya diye bagirdi.Sinirlenmisti.Sakinlesmek icin salonda bi muddet oturdu.Sonradan okula gec kalacagini farkederek hemen dusa girdi.Dustan ciktiktan sonra saclarini tarayip,formasini giydi.Asagi inip alelacele dolaptan bir seyler atistirdi.Sonra tekrardan yukari cikip cantasini toparladi.Parlaticisini surdu.Parfumunu sıktı.Saclarini topladi.Aynada kendini suzdu.Fena degildi.Saatine bakti.Hemen cikmazsa gec kalacakti.Asagi inip vanslarini ayagina gecirdi.Ve kosarak evden cikti.
.
.
.
Duraga geldiginde otobusun daha gelmemis oldugunu farketti.Derin bir oh çekerek beklemeye başladı.Çantasından kulaklıklarını çıkardı.Can Bonomo-Olmaz Sensiz'i açıp mırıldanmaya başladı.Utanmasa dans bile ederdi.Dans ve müzik onu bu dünyadan kurtarmaya yeterdi.Çok geçmeden otobüs geldi.Hemen bi yere yerleşti ve kendini otobüsün bilindik sarsıntısına bıraktı..
Okula vardığında daha zil çalmamıştı.Okulun bahçesindeki banklarda Öykü ve Beren'i gördü.Hemen yanlarina gitti.Çok sevdiği kırmızı sirt çantasini bi kenara firlattiktan sonra yanlarina oturdu.Kizlar sirf cantayi attigi icin bile Ada'nin bir sorunu olduğunu anlayabiliyorlardi.Tam Beren ne oldugunu soracakti Ada 'Sonra anlatirim kizlar' diyerek Beren'i susturdu.Kizlar kafalarinda soru isaretleriyle birbirine bakarken Ada cantasini aldi ve 'Ben sinifa cikiyorum kizlar,gorusuruz' diyerek okula dogru yurumeye basladi.Aslinda kafasinda sinifa gitmek vardi ama kantinden bi kahve alsa fena olmazdi.Kantine gitmeye karar verdi.
Kantinciye neskafe istedigini soyledi.Parayi uzatti,kahvesini aldi arkasini donmesiyle butun kahve ustune boca oldu.Kiminle çarpistigini gormek icin kafasini kaldirdi ve yillardir asina oldugu her defasinda icini acitan o gozlere bakakaldi..
