Kapının çarpma sesiyle kendime geldim.Gözlerimi araladığımda abim arabada yoktu.Etrafıma bakındım ve abimi kapımın önünde gördüm.Bana gülerek kapıyı açtı.
-Sendeki de ne uykuymuş Ada dedi gülerek.Bende güldüm ve arabadan indim.Geldiğimiz yeri görünce kısa çaplı küçük bi şok daha geçirdim.Ciddi misin ? dedim şaşkın bakışlarla.Haydi gel diyerek çekiştirdi beni.İnanamıyordum bi günde bu kadar harika iki sürpriz bi kıyamet alameti olabilirdi.Kuruntularımı bi kenara bırakıp abimin peşi sıra yürümeye başladım.Beni eskiden çaldığı kulübe getirmişti.Önceden beni buraya getirmesi için yalvarmalarımı hatırladım.Ve gelmiştik.Burayı neden bu kadar çok merak ettiğimi soracak olursanız abimi ve grubunu bi kere bile dinlememiş olmamdan galiba.Önceden hep gitar çalışlarını hatırlardım evimizde.Ama profesyonel anlamda hiç görmemiştim.Grubu görmeyi çok istemem benimde onlardan biri olduğumu hayal etmemdi belki de.Yine dalmış gitmişim.Abimin garip bakışlarıyla gerçek dünyaya döndüm.Gülümseyerek abime baktım ve yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.Ve içeri girdik.
Burası ayrı bir dünyaydı sanki.İçeri girer girmez kendimi müziğin akışına bırakmıştım.Gevşediğimi hissediyordum.Tüm sıkıntılarımdan arındığımı.Sanki sadece ben varmışım gibi.Beni çekip almış gibiydi gerçek dünyanın acımasız gerçeklerinden.Beni başka yerlere götürüyordu.Kurtarıyordu bir nevi.Müziğin büyüsü bi başkaydı hatta çok başkaydı.
Abimin hareketlendiğini görünce ben de geride kalmamak için hareketlerimi hızlandırdım.Abim üç kişinin kahkahalarla güldüğü bir masaya doğru ilerliyordu.Masaya varmadan abimi çekip lavaboya gidip geleceğimi söyledikten sonra yanından ayrıldım.Lavaboya geldiğimde benim yaşıtlarımda bi kız dışında lavabonun boş olduğunu gördüm.Aynaya yaklaşıp çantamdan parlatıcımı çıkartıp sürmeye başladım.Yanımdaki kız siyah deri mini bi etek giymişti.Üstünde göbeğini açıkta bırakacak beyaz salaş bi askılı ve püsküllü bi yelek vardı.Altında deri siyah botlarıyla harika görünüyordu.O da dudaklarına kırmızı bi ruj sürerken gözlerimiz buluştu.Ve beni küçümseyerek süzdüğünü gördüm.Sinirlenmeye başladığımı hissediyordum.Parlatıcımı çantama tıktıktan sonra parfümü de sıkıp oradan bir hışım ayrıldım yoksa o kızın dağınık topuzundan tuttuğum gibi klozetin içine sokardım.Ki benden beklenirdi.Abimin yanına gidine kadar sakinleşmeye çalıştım.Zaten tuvaletten çıktığım andan beri kulaklarımı dolduran müzik buna yeterince yardımcı oluyordu.Gülümsememi yüzüme yerleştirip masaya ilerledim.Masaya geldiğimde abim uzun boylu ve sarışın bir çocukla -daha adlarını bilmiyorum-konuşuyordu.Kulübe ilk girdiğimde masada duran kız yoktu.Ve abimin masadaki diğer bir arkadaşı da -Aman Allahım bu nasıl bir tatlılıktı-karşımda duruyordu.Yanlarına geldiğimden beri gözünü benim üstümden ayırmamıştı.Ben de ona kaçamak bakışlar atıyordum.Kalbim deli gibi atıyordu.Bendeki bu heyecana ve kalbimin çarpıntısına anlam veremiyordum.Bi cesaret gözlerine baktığımda o mavi gözlerde çakılıp kalmıştım sanki.Kulaklarım uğulduyordu.Ne yapacağımı bilemiyordum.Çekemiyordum bile bakışlarımı.Hayır aşık olamazdım bu kadar yaralanmışken olmaz.Ama bir ilgi gördü ya yüreğim hemen umutlanıvermişti işte yaralarımı sarıp sarmalar diye.Kendi kendime aşk yok diye kızarken abimin dürtmesiyle kendime geldim.
-Ada bak seni arkadaşlarımla tanıştırayım.Bu Sarp.Az önce konuştuğu hafif sarışın arkadaşını göstererek.Ardından bakışları yanındaki kıza çevrildi.Bu kız ne zaman gelmişti acaba? Tabi ki ben mavi gözlere dalmışken gelmiştir diye iç geçirdim.Bu Pelin.Kısa sarı saçlı çılgın ama tatlı mı tatlı kızı göstererek.Son olarak bu da Mete dedi.Meteye bakmamaya çalışarak herkese memnun oldum dileklerimi ilettikten sonra bir kişiyi daha beklediğimizi öğrendim.Abim başka şehri kazanınca üniversite için gruptan ayrılmak zorunda kalmıştı.Onun yerine bir gitarist almışlar gruba.Bir çırpıda anlatmıştı bunları Sarp.Senin de güzel şarkı söylediğinden bahsetti abin. diye devam etti Mete.Gözlerine bakmaya korksamda mecburdum.Öyle abartılacak bir şey değil aslında,kendimce söylüyorum işte,müziğe aşığım hepsi bu.diye cevapladım.Abim beni utandırmaya devam ediyordu.Daha biraz önce bir sürü insanın içinde-çiftlikte-mini konser veren sen değil miydin ? diye kahkaha attı abim.Ve herkes de çılgınca alkışladı. diye devam etti.Ben hala utançtan yerin dibine girerken masada hareketlenmeler olduğunu gördüm.Sanırım bekledikleri kişi gelmişti-ki onu görmemiştim-sahneye doğru gidiyorlardı.Mete giderken arkasını dönüp belki birazdan benimle şarkı söylemek istersin diyerek göz kırpıp gitti.Ben ağzım açık onun dediklerini idrak etmeye çalışıyordum.Sevinçten çığlıklar atmak istiyordum.Ben birazdan sahneye çıkacaktım.Bu inanılmazdı.Hemen kendime çeki düzen vermem gerekiyordu.Abime haber saldıktan sonra bir çırpıda lavaboya koştum-yine-.Bu gece harika olacaktı.
Ada birazdan sahneye çıkacak olmanın verdiği heyecanla gözü kimseyi görmemiş,sakinleşmek için lavaboya gitmişti.Gecenin harika olacağına inanıyordu.Birazdan geri döndüğünde görecekleri,geceyle ilgili erken kanıya vardığını büyük bir hayal kırıklığıyla gösterecekti ona.Daha gece yeni başlıyordu.
