Loving Cullen (Completed)

Kabanata 39

KABANATA 39

It's a restaurant inside a luxurious hotel and we are sitting in the balcony where I can clearly see the setting sun dahil nasa ikatlong palapag kami.

Inihatid ko ng tingin si Cullen hanggang sa makihalo sya sa iilang kukuha ng pagkain sa buffet.

Kinuha ko ang gitara nyang nakapatong sa mesa na mula pa sa school ay dala nya. Nakalimutan nyang iwanan sa kotse kaya dinala na lang namin paakyat.

Walang dress code and restaurant kaya naka school uniform lang kami pareho.

Saglit kong ini-strum ang gitara habang nakapatong yun sa kandungan ko. The sound didn't came out good kaya naman hindi na ako nag strum pa ulit at baka maputol ko lang ang string. Niyakap ko ang gitara at tiningnan ang kulay kahel an kalangitan hudyat na magpapaalam na talaga ang araw.

Naisip ko lang na hindi kaya napapagod ang mundo, sa araw gabing pag ikot nito sa araw? Na para bang kahit anong gawin nya, hindi sya makaalis sa sarili nyang axis dahil yun ang dapat.

I feel the earth though, ganon din kase ako. I'm here inside my novel, acting as the villain and I can't do anything because that's how it should be.

Tama naman si Manang eh, alam ko kung saan magtatapos ito at kahit hindi ko man gustuhin masasaktan ako.

My thoughts vanished when I heard a fake cough behind me.

"Here's adobo, nilagyan ko ng gulay para magkalaman ka naman," aniya at inilapag ang hawak na plato at isang mangkok ng gulay sa harapan ko.

Nakangiwi ko syang hinarap at akmang magtatanong na kung nasaan ang kanya nang sumulpot ang isang uniformadong babae bitbit ang plato at mangkok na hula ko ay kagaya ng sa akin ang laman.

He thanked the woman kaya ang ngiwi ko ay nauwi sa simangot as I saw how the woman's eyes twinkled before she left.

Why does everbody seems so fond of him? Hindi ba pwedeng wag na lang syang pansinin ng ibang babae?

I stopped mysel before I sound even more like a stupid, possessive girlfriend.

"Na bored ka ba?" tanong nya at sumulyap sa gitara na yakap ko pa din.

"Hinawakan ko lang, I didn't mean to mess up with your thing—"

"No, it's okay. You can mess up with my things the way you want to. Just keep on smiling okay? You're a lot more prettier when you're not frowning."

Napanguso ako at nag iwas ng tingin. Unti-unting napapangiti.

Did this guy cast a spell on me or something? It's just so creepy that a word from him can make me smile like an idiot.

Inihatid ako ni Cullen pauwi habang si Nicholas ay nakasunod lang sa amin. Maintaining the distance.

Pagod akong sumalampak sa kama, nakadapa pero nanatiling dilat pa rin ang mga mata.

Nag desisyon akong magbukas ng social media account and a moment later, bumulaga na ang napakarami kong notifications sa Instagram.

New followers, likers at ang pinakamarami, mentions sa comment. Nakakapagsisi tuloy na dahil public account ang IG ko, kahit sino pwedeng mag tag sakin sa comment.

Una kong tiningnan ang recent post ko na sandamakmak ang bagong mga comment bago tiningnan ang conversation namin ni Aevy.

ms.aevy:

Hoy online ka ba?

I typed immediately because that was two hours ago.

mstr.veronica: