Chapter 16 - A STRANGER

4 2 0
                                    

Sa huli ay sumama ako sakanila pabalik, ngunit naninirahan na ako sa eskwelahan na dati kong tinitirahan noong nagpapanggap ako bilang Michael.

Isang linggo na ang lumipas simula nooong bumalik kami dito. Hanggang ngayon ay naghahabol pa rin kaming lahat sa mga gawain sa school.

Sa isang linggo ko naman na nandito ay hindi ko pa nagawang tignan sila mama. Sila Kyla at Lauren ang gumagawa nito araw araw para saakin dahil gusto daw bumawi ni Lauren sa paraang ito. Si Ken naman ay palaging nakabantay sakanila dahil gusto niya rin daw bumawi sa pamamagitang iyon.

I'm grateful for what they're doing. But I still can't find the word forgiven in my system right now. It's still too painful.

Si Scram naman ay palagi lang nasa tabi-tabi. He sometimes-- no, most of the times, scold me if I were do or does things bad. I somehow like it because it reminds me of my mom and older sister when they are scolding me.

Alam kong binbantayan niya ako, ngunit hindi siya nagpapakita sakanila Pat.

"Ano, may naisip ka na bang isusuot mo?" Tanong naman saakin ni Pat.

College night kasi ngayon. Pero wala naman akong balak magpunta dahil ang daming ala-alang gusto kong kalimutan ang bumabalik.

"Ayokong sumama." Aniko. Bigla naman siyang napatingin saakin na parang hindi makita ang salitang mga iyon sakaniyang bokabularyo.

"Bakit? Sama ka na."

"Fresh pa kasi yung mga sama ng loob ko." Mapag birong tono kong sabi.

"Walang mangyayari kung paulit ulit mo lang tinatakbuhan ang mga ito, Katharine." Aniya.

"So, saan mo balak mag stay niyan?" Tanong niya saakin.

"Here. I'll just stay here. Matutulog na lang ako."

"Seryoso ka? Sa ganiyang ingay pa lang eh nakakabingi na. Paano pa kaya mamayang gabi? Makakatulog ka kaya dito sa lagay na yan?"

Oo nga naman. Ang ingay ng tugtog sa labas.

Nandito kasi kami sa tinitirahan ko.

"Hindi ko alam." Sambit ko atsaka bumuntong hininga.

"I don't really feel like doing anything aside from studying because it's a must. I just want to sleep and sleep and sleep."

"Ganiyan talaga. Pero hindi naman pwedeng diretso ng ganito. Walang mangyayari kung ganiyan. Wag mong hayaang makain ka ng kalungkutan."

"Sama ka na lang kasi. Para mawala yang negative energies sayo."

"Teka. Bakit ka nga pala nagpipilit na sumama ako? Diba may sarili kayong college night sa school niyo?" Tanong ko.

Pareho sila ng school ni Wil, pero bakit nandito siya't nanggugulo saakin?

"Duh? Syempre dito ako aattend. Ayoko doon."

"Sama ka na kasi. Para kompleto tayo." Wika niya atsaka ako nginitian.

"Magpupunta rin sila Sam dito?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Of course. Hindi niya maiwanan si coach Ches, as usual. And besides, nandito si Ken, yung boyfriend niya." Tugon niya. Natawa naman kami pareho dahil sa sinabi niya.

Pagkadating ng gabi ay nag ayos na kaming dalawa upang umattend sa labas. Naisip ko naman yung sinabi niya kaya pinilit ko na lang ang aking sarili na gumalaw upang hindi ako malunod sa kalungkutan.

"Ayan. We're both gorgeous." Sambit niya.

"Mas maganda ako. Bahala ka jan." Sabi ko naman.

Pagkadating namin sa venue ay naabutan namin sila Ken, Sam at John na naguusap kaya kami dito lumapit.

Blood: A Shadow's Game (Volume VII)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon