Gözyaşlarımı gizle

X

X

Sedef yine oradaydı , olmak istediği yerde . Ama manzara hiçte hoş değildi . Jale unutulmuş bir yerdeydi , ağlıyordu . Elbisesi yırtılmıştı , göğüsleri açıktaydı . Bir taraftan onları eliyle kapatmaya çalışırken , ayağa kalkmaya uğraşıyor , ama bir türlü başaramıyordu . Ayakları onu taşımaktan vazgeçmişlerdi sanki . Her düştüğünde ağlıyor , eliyle sarı toprağa vuruyordu . Sonunda denemekten vazgeçti . Daha yüksek sesle , daha şiddetli ağlamaya başladı . Göz yaşları hem tenini , hem toprağı ıslatıyordu . Bu defa gerçekten pes etmiş gibiydi . Oysaki her kötü durumda , hep yeni bir umut kovalardı .

Gözleri yerde duran ucu sivri bir taş parçasına takıldı , yerde sürünerek ona doğru gitti , taşı eline aldı . Avucunun içinde döndürdü , iyice inceledi . Bileklerine baktı , sonra tekrardan taşa . Gözlerini kapadı , güzel olan şeyleri hatırladı . Nedense aklına ilk Mey'in ona olan bakışları geldi , sonra çocukken çizdiği resimler . Hayal etmeyi çok severdi . Anne babasını astronot olarak hayal ettiği günleri düşündü . Taşı sıkıca kavradı . Titriyordu eli , gözleri hala kapalıydı . Taşın sivri ucunu bileğine dokundurdu , hafifçe bastırdı . Yavaş yavaş hareket ettirmeye çalıştı . Küçük bir çizik oluştu bileğinde , tekrar tekrar yaptı bunu . Her defasında daha çok cesaretleniyor , daha sert bastırıyordu . En sonda gözlerini açtı korkuyla , kan çıkmaya başlamıştı .

"DURRR YAPMAA ! " diye bağırdı , Sedef . Jale durdu . Sedef'in sesini duymuştu sanki . Kafasını kaldırdı , etrafına bakındı . Kimseyi göremedi . Taşı fırlattı . Bileğine baktı , yara bere içinde kalmıştı , kanıyordu , bu onu öldürmezdi . Ama o ölmek istiyordu şuan , sonsuz karanlığın tadına bakmak istiyordu . Zaten karanlıktan da hiç korkmazdı , belki gerçekten de oraya aitti , herkesten daha fazla . İnsanlara ders olsun diye gönderilmişti belki de dünyaya . O bir oyuncaktı , onunla oynarlardı , sıkılıncaysa başkasına verirlerdi . O bir oyuncaktı , duygularını kimse umursamazdı . . .