ODDINARY / Hyunlix

2.Bölüm

Elimdeki ilk yardım kutusunu banyodaki dolabıma yerleştirdikten sonra salonda uyuyan bedene bakmak için hareket ettim.Onu eve getirmiştim. Belim kopmuştu resmen ,iyi ki kilolarımız yakındı yoksa imkanı yok asla taşıyamazdım .Yanına ulaştığım bedene ilişti gözlerim. Solgun görünüyordu kim tarafından dayak yemişse artık sağlam benzetmişlerdi. Yapabildiğim kadar yardım edebilmistim ,bir ara gözlerini açtığında sadece tek bir cümle dile getirmiş sonra tekrardan baygın şekilde durmaya devam etmişti 'sakın hastaneyi aklından geçirme. '
Şimdi ise onun yaralı bedeninin başında uyanmasını bekliyordum. Ona neden güvenip yardım ettiğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu .Yapmak istemiştim ve yapmıştım. Tamam belki bu aralar fazla sıkıntıda olduğum için gereksiz her iyilikte bulunuyor belki biraz Tanrı bunların karşılığı olarak beni şu para sıkıntısından kurtarırdı. Kimi kandırıyorum ki benim gibilerinin başına gelse gelse anca mezarını hangi bölgede istersin olurdu.Evet ,o kadar sevilmiyordum.

Koltukta yatan beden hafif kıpırdamalar eşliğinde suratını buruşturdu canı acıyordu normal olarak.Siyah saçları alnına dökülmüştü ,beyaz pürüzsüz teninden boncuk boncuk terler akıyordu. Gerçekten güzel ve sevimli bir yüze sahipti. Kim neden ona böyle davranmıştı? Anlamıyorum o masum bir yüze sahipti ya da ben bu güzel surata kanacak kadar saftım.Cılız bir inleme eşliğinde gözlerini kırpıştırdı.Ben ise tekli koltukta onun vereceği tepkileri izliyordum. Gözleri ışığa alıştıktan bir süre sonra etrafı taradı anında yerinden diklenmeye çalışınca bende onunla kalktım sanırım ona zarar verenlerden olduğumu düşünmüştü." Hey ,dur yaralısın ." Bana anlamaz gözlerle bakıyor bakışları tanımak ister yüzümde turluyordu daha sonra çıkaramıyor ve bununla birlikte yüzünü buruşturuyordu bunu söylemek tuhaftı belki ama tanrım cidden o bir sincaba benziyordu şimdi. Elini koluma koyarak sıkmaya başladı yaralı haliyle bile kuvvetliydi çünkü canım yanıyordu.  "Kimsin sen!" Aniden bağırınca neye uğradığıma şaşırdım iyilik yapıp pansuman yapmıştım ben ona ,ben. " Hey,ses tonunu alçalt burası senin bağırabilecegin bir yer değil. Seni sokakta gördüm ve yardım edip pansuman ettim bana teşekkür edeceğine bağırıyorsun,asıl sen kimsin bu halin  ne ,neden yaralısın?  " Bu sefer farklı bakıyordu biraz şaşırmış gibiydi .Sanırım daha önce kimse ona yardım etmemişti ya da ben kendi kafamda kurguluyordum ."Kim seni yaraladı ?" Sorduğum soruyla biraz tuhaf bakmıştı ,ne yanlış bir şey mi dedim ben? Cevap vermedi sadece etrafı inceliyordu bok vardı sanki evde .Sadece cevap vermekten kaçındıģinı anlamayacak kadar aptal değildim.Fakat ben de Felix 'sem bunu cevabını alırdım. "Sana diyorum kim yaptı sana böyle? " Dudakları sağa doğru kıvrıldı,artık masum sincap gibi görünmüyordu. "Bu seni ne kadar ilgilendirir ? " Haklıydı beni ilgilendirmezdi ama merak ediyordum işte zamanında bende okulda zorbalığa uğramıştım fakat artık alışmış ve umursamıyordum.Zaten onlar da artık çok sık uğraşıyor sayılmazlardı.
"Sana yardım ettim bana en azından bir açıklamada bulunabilirsin ,bu sayede sana yardım ettigime pişman olmam.Sonuçta hırsız olabilirsin, katil olabilirsin ,masum olabilirsin ya da belki de bir sapık. " Bana katlanmak istemiyor gibi her cümleden sonra yaralı yüzünü buruşturmuştu." Ne konuştun çok, sinirlerim bozuldu resmen .Saydıklarından hiçbirisi degilim  .Ne olduğum da yalnızca beni ilgilendirir .Şimdi ise beni sorgulamayı kes ve telefonum nerede söyle seni veled ." Sonlara doğru yine yükselttiği sesiyle irkildim .Deli midir nedir ,yok yok kesin sinir hastası. Bende istediği telefonu cebimden çıkarıp ona uzattım o uyurken defalarca telefonu çalmıştı ve en sonunda açmak zorunda kalmıştım ama tuhaftı onu arayan kişide en az karşımdaki kişi kadar tuhaftı.

-Flashback -

Sabahtandır koltukta yatan kişinin telefonu çalıyordu açmak istiyordum aslında arayan kişiye haber vermek istiyordum ama korkuyordum. Çünkü telefon şifre istiyordu ve arayan kişide Devil olarak kayıtlıydı. Bir insan neden birini öyle kaydededer ki ? Kimdi bunlar kimi evime almıştım böyle? Daha fazla aptal zil sesine dayanamayıp telefonu açma tuşuna bastım ve kulağıma götürüp sessizce 'alo'diye mırıldandım. Midemde tuhaf bir sızlanma olmuştu neden bu kadar korkmuştum ki belki arkadaşına böyle bir lakap takmıştı olabilirdi yani arkadaşlar böyle tuhaf takma isimler kullanıyor galiba öyle duymuştum. Hiç takma isim ile çagiracagim bir arkadaşım olmamıştı. Ben iyi niyetli düşünmeye çabalarken beynimi sonunda telefonda bir tını yükseldi. Garip,boğuk bir tını, daha önce duymadığım bir tını. "Kimsin?" Evet ben kimdim? Ne diyecektim ki şimdi ben ya yanlış bir şey söylersem ve o uyanınca bana söylediklerim için kızarsa?
Hattaki kişi her kimse sessizligime sinirlenmiş olacak ki hırıltılı  nefesini hissediyordum.
"Bu telefonun sahibi şu an evimde yatıyor onu sokakta yaralı bir şekilde buldum. "Sadece ağzımdan çıkan birkaç cümle ve boğuk sesten gelen son emir "konum at ,hemen "  "pe-" cümlemi bitirmeden suratıma kapatması bir oldu .Kaba herif.Hemen evimin konumunu attım Tanrı bilir yine hangi boka şanssızlığım batmıştı.
  -Flashback and -

"Seni Devil diye biri aradı burada olduğunu söyledim buraya gelicek sanırım. "Söylediklerim ile yüzünde korkunç bir ifade ile bana baktı "ne ...ne dedin sen ?"
Neden kekeliyordu ki Devil kimdi,bu adam niye bana böyle bakıyordu?
"Ona nasıl cevap verirsin, birinin özeline hiç mi saygın yok ,seni aptal. "
Hey çok olmuştu ama artık. "Be saygısı pardon ? Saygısız olan ben sana yardım ettim  ve senin için telefonuna baktim  sen kurtul diye .Amacım saygısızlık değil sadece yardım etmek  istiyordum. Kaba herifin tekisin."Sözlerimi dinlemiyordu,hızla yanıma geldi ve "üzgünüm bana yardım ettin ama ben sana yardım edemem."Şu an bilmece gibi konuşuyordu onu anlamamıştım ne yardımı ne diyordu böyle? "Anla-" sözümü bu sefer zil sesi kesti yanımdaki adam terlemeye devam ediyordu ve gerginliği beni de tetiklemisti.Kapi  tekrar çaldı. Kulpu indirdim ve gelenlere baktım. İki bodyguard vardı ve onlar çok büyüklerdi fazlasıyla. Bana bakmıyorlardı yüzleri sabit bir şekilde karşıya bakıyordu yalnızca. Robot gibi.Daha sonra arkalarından bir afet ,ah ,yani adam içeri girdi. Genç bir beyfendi evime girmişti kırmızı parlak saçları ,gökyüzünün renginin gözlerine indigi benden uzun boyuyla yanıma usulca yaklaştı, yaklaştı tam dibimde durdu .Gözleri sanki olabilirmiş gibi daha da koyulaşmıtı.Elleri belime usulca indi diğer eli belimden yükselip yanağımın sol elmacık kemiğine baskı uyguladı fazla derin bakıyordu. Kendimi çıplak gibi hissediyordum. Sonra gözleri arkama usulca kaydı sonunda aradığı kişiyle göz göze gelince telepati yoluyla konuştuklarını düşünmüştüm.

Jisung, sanırım yeni kurbanımı buldum...

Hiii,ev misafir dolu bu yuzden yazarken yazim yanlışları olmussa maruz gorun

Skz ile kalin ...