ODDINARY / Hyunlix

16.Bölüm

Helloö...
Biraz geç geldim kusuruma bakmayın lütfen ama  yazdığım bölüm kendi kendine silinmiş tekrar yazmak zorunda kaldım.o yüzden mianhae ..
Yazım yanlışları adına özür dilerim
Keyifli okumalar
.........

...

Karanlık bir oda,üzerime gelen tehlikeli bir beden ve tek ışık olan kırmızı parlak gözler...
Ortam daha ne kadar korkutucu olabilirdi ki?
.....

Felix kalçası üzerinden geri geri giderken ağzından yalnız şu cümleler dökülüyordu.
"Hyun-jin lütf-en ben -kork-uyor-um yapm-a"...Fakat nafileydi üzerine doğru gelen beden  asla bunlara kulak asmamış önünde kıvranan çocuğun korkusundan zevk duymaya başlamıştı.
Bir vampir ne kadar korkunç olsada sadist bir vampir daha da korkunçtu.

"Lixxe neden beni yoruyorsun, zaten kaçamayacaksın!" Hyunjin hırıltılı ses tonuyla konuşmaya başladığında sesi duvarlarda boğuk bir yankı yapıyor küçük kurbanını daha da korkutuyordu.

Hyunjin garipti .Felix şu an başkasından bu kadar korkmuş olsaydı onu korkutan kişiyi asla sağ bırakmazdı vampir olan. Ama miniğinin kendisinden bu kadar korkması onun saf kanına elem verici bir zevk veriyor kasıklarinda şuh elektriklenmeler bahşediyordu .

Hyunjin bu çekimin farkındaydı. Küçük çocuğun onun üzerindeki etkisinin farkındaydı belki de bu farkındalıktı  genç çocuğa nefes aldıran,onu son damlasına kadar emmesine engel olan.

Felix vampir adamın ona iyice yaklaşmaya başlamasıyla hızlıca düşündü. Son kez şansını denemeliydi. Hızlıca etrafına baktı karanlıkta bir şeyler seçmek adına. Gözleri ilerde bulunan kapısı aralık asansöre takıldığında düşünmeden yerinden fırlayıp oraya doğru hızlı adımlarla koşmaya başladı.

Hyunjin ne olduğunu anlamadan yanından geçen bedeni arkadan süzdü güzelcene "hiç pes etmiyor " dedi kendi kendine mırıldanıp diliyle dudaklarına zulm ederken .
Dudakları kenara kıvrıldı Felix 'in durmadan kaçmaya çalışması komikti ona göre. Çünkü bu imkansızdı.

Felix ise sonunda yetiştiği asansöre bindiğinde yumruk yaptığı elleriyle önüne gelen düğmelere basmaya başladı. Eli giriş kat düğmesine basıp çektiğinde aşağı inmesi gereken asansörün yukarıya çıkmaya başladığını farketti. Nefesi tekledi?

Gözleri şokla açılan çocuk korkuyla etrafına bakinmaya başladı buradan çıkmak istiyor ,yine kirayı ödemedi diye azar yemek istiyordu.Evet,Felix artık dayanamıyordu. Bu yaşadığı korkunç dakikaları unutmak istiyordu.

"Neler oluyor Tanrim ne-den asansör yukarıya çıkıyor ki?" Felix'in sesi titriyor kalbi depar atarcasina atıyordu. Birden asansör sarılmaya başlayınca hızla duvara sindi yere çöktü. Kollarıyla başını siper edip cenin pozisyonuna geçti hıçkırıklar eşliğinde ağlamaya başladı. Her ağladığında bedeninde büyük sarsılmalar oluyordu "yard-im -edi-n korku-yorum Tanrim lut-fen " Felix ciğerlerinin parcalandigini düşündü o an çünkü asansör sanki deprem oluyormuşçasina sarsilmaya devam ediyordu .

Asansörun sallanması geçtiğinde başını dizlerinden yavaşça kaldırdı gözlerini de aynı yavaşlık ile açamaya başladığında karşısında olan bedene yutkunarak baktı.
"Bu -bu nas-il ol-ur sen nas-il"
Hyunjin  kendisine şaşkınlıkla  bakan bedene yaklaştığında küçüğünün tedirgin hissettiğini farkedince olduğu yerde durdu.

"Cidden benden kacabilecegini düşündün mü?  "Hyunjin tüm ciddiyetiyle ona soruyu yönelttiğinde Felix sadece ona bakmakla yetindi .Bir cevabı yoktu .Ya Tabiki de ondan kurtulamayacagini biliyordu ama işte bir umut bunu düşünmüştü.