ODDINARY / Hyunlix

17.Bölüm

Helleooo
Nasılsınız?
Yeni bölüme merhaba deyin...

Öncelikle bu kurguyu okuduğunuz için teşekkürler. O güzel yorumlarınız için de🤗🤗
Kucak dolusu sevgiler .

Eğer bölümü beğendiyseniz oy ve yorum atmayı unutmayın lütfen 🥲

🌙LET'S GO🌙

.......

~JISUNG~

Karanlik sokağın kaldırıminda oturuyor gecenin en parlak ışıklarını izliyordum.Hepsi o kadar renkli ve güzeldi ki baktıkça huzurla doluyor ve bir kaç saniyelik kalabalık dünyanın boğuk havasından kurtuluyordum.

Tanrıya gerçekten de şükretmeliydik vampirler olarak bize bu güzel anı hediye verdiği için.
İnsanlar da gündüzleri böyle mi hissediyordu yoksa her sabah iğrenç alarmın sesiyle yine yorucu günlerine mi başlıyorlardi?

İnsan olmadığım için mutlu olmalıydım sanırım.

Yanımdaki hareketlilikle daldığım düşüncelerin girdabından çıkıp gelen kişiye döndürdüm bakışlarımı. Minho yine tüm asilliģiyle karşımdaydı. O da az önce yaptığım gibi başını göğe kaldırıp yıldızları izliyordu bense?
Bense şu an yıldızlardan bile daha dikkat çekici olan bu adama  bakıyordum.

Minho benim için şu huzur dağıtan yıldızlardan bile  daha parlakti. Bende hoşlanıyordu bende ondan. Ama ikimizde inatçıydik. Ben onun itiraf etmesini bekliyordum o ise kaçmak ile meşguldü.

Kendisi aramızdaki en asi ,kurnaz ve tehlikeli kişilerdendi ama duygularına gelince korkak bir kediye dönüşüyor benden kaçarken bile ona daha fazla tutulmama sebep oluyordu .
Minho herkese devrelerini yaktırıyordu.

"Bu gece sence  de fazla sessiz degil mi?" Dedi sözleri sessiz sokakta yankilanarak .
"Tadını çıkar her zaman sessiz değil buralar." Sorusuna cevap verirken bile gözlerimi ondan alamıyordum. Beyaz pürüzsüz teninden,ipek gibi saçlarından kiraz gibi dudaklarindan ve sürekli yutkunup durduğu için hareket eden adem elmasindan...

Tanrım o cidden bana kafayı yedirtecek kadar güzeldi.
"Felix hakkinda ne düşünüyorsun? " dedi birden konudan bağımsız. Düşündüm ama kötü hiçbir düşünce bulamadım ." Saf bir çocuğa benziyor tanıdığımız insanlardan farklı.Bizden korkuyor ama yine de burada olmak istiyor .Sanırım Hwang Hyunjin yine birilerine kalp ağrıları çektiriyor ha!" Bitirdiğim cümle ile attığım kahkaha sonucu nihayet Minho bana döndürdü koyu irislerini.

"Peki Hyunjin  , o da ondan hoşlanıyor mu sence ?" Diye sorduğunda ise şüpheyle gözlerimi kısıp ona baktım "neden ? Yoksa üzülür müsün? " söylediğim şey ile gözleri inanmıyormuşcasina kocaman açıldı.  "Ne ! Saçma sapan konuşma neden üzüleyim ki?"

Iki elimi de kaldırıp onun iki yanına -omuzlarına-yerleştirip yüzümü yüzüne yakınlaştırdìm. Kalbim yaptığım hareket sonucu içimde depar atsada çekmedim, devam ettim.
"Söylesene Minho ,liderin Felix'e bir şey hissetmesi hoşuna gitmez miydi?"
Yutkundu ,gözleri nihayetinde benimle buluştuğunda iki dolgun et parçası konuşmak için aralandı.Ah ,koskoca Vampirlerin kurnaz dövüş adamının benimle iki dakika gözgöze gelince böyle bitap düşmesi....oh! Yükseldim sanırım .