~Ay Dönençesi~

02/Mağara

Ne kadar koştuğu hatırlamıyordu bile. Pençelerinin altında ezilen kuru toprak, beyaz kürkünü toza bulamıştı. Derin soluklar almak için bile kendine zaman tanımıyordu. Kalbi göğüs kafesini dövercesine atıyor, aldığı nefesi veremeden yenisine ihtiyaç duyordu.

Alfasına söz verdiği gibi asla arkasına bakmamış, sadece yavrusu için kaçıyordu. Yorulmuş bedeni daha fazla koşmaya dayanamayıp acı bir inlemeyle durmak zorunda kaldı tilki omega. Ani duruş onu sarsmış, yuvarlanmadan önce insan fomuna dönüp tombul karnını düşmenin şiddetinden korumuştu.

Ensesindeki mühür yanıyordu. Gözleri doldu geç omeganın. Bulunduğu ağacın altında cenin pozisyonunu alıp karnını sardı. Artık o ve yavrusu vardı. Gerçeklerin bir kez daha yüzüne çarpmasıyla acıyla yüzünü buruşturdu omega. Titreyen elleriyle yavsunu okşarmışcasına sevdi hafif tombul karnını. Yavru sanki her şeyi biliyormuşçasına annesinin sevdiği yerlere minik tekmeler atıyor, yanında olduğunu gösteriyor gibiydi.

Burukça tebessüm etti omega. Yavrusu... hiç yoktan ona sahipti değil mi? Yavaşça doğrulup geceyi geçirebilecek bir yer bakınmaya başladı. Kambarin sanki lanet okurmuşçasına haziranın ortasında buz kesmişti. Titreyerek yakınlarda farkettiği mağaraya temkinli adımlarla ilerledi.

Mağaranın nemli ve rutubetli kokusu aç miğdesini bulamdırmış, öğürerek boş miğdesini daha da boşaltmak zorunda kalmıştı. Burnunu tıkayarak tekrar mağaraya girdi omega. Gecenin yarısında kurtlar onu ararken gezmek hiç iyi bir fikir değildi. Elindekiyle yetinmeyi bilmeliydi. Sakince en köşeye oturup, tombul karnını okşamaya devam etti.

"Merak etme minik bebeğim. Annen bir yolunu bulacak. Seni asla bırakmayacağım." Kararlı ve fısıltılı sesiyle uykunun ona gelmesini beklerken yavrusunu sevmeye devam ediyordu taki tamamen gevşeyip uyuyana kadar.

~~~~~~~~~

Sabah omzuna narince dokunulmasıyla irkilerek uyandı geç omega. Hızla ne zaman uzandığını hatırlamadığı konumdan kalkarken. Karnına saplanan acıyla inleyerek iki büklüm olmak zorunda kalmıştı.

" Hey, sakin ol sana zarar vermeyeceğim." Bunu göstermek ve güven vermek için ellerini havaya kaldırıp bir adım gerilemişti yabancı. Genç omega etrafı koklayarak yabancının feromonlarını ayırt edip tehdit olup olmadığını kavramaya çalışıyordu. Aldığı hafif patya ve çimen kolusuyla onun bir omega olduğunu anlamıştı tilki. Karnına giren ikinci ağrıyla iki büklüm olmak zorunda kalmıştı. "Hey hey sakin ol. İyi misin? Neler oluyor omega?" Dolan gözlerini yabancıya dikerek "Karnım..." diyebildi dişlerinin arasından. Yabancı kaşlarını çatarak omeganın karnına bakmış tombul çıkıntıyı görünce çatık kaşları düzelmiş yerini endişeye bırakmıştı.

Ellerini uzatarak omeganın çıkık karnına dokundu. Yumuşak davranışlarla yavrunun durumunu kontrol ediyordu. "Endişelenme omega, sadece fazla tedirgin olman yavruyu da tedirgin etmiş olmalı." Güven veren gülümsemesiyle omeganın gözlerine bakmıştı yabancı omega.

"Ben... özür dilerim buranın bir sahibi olduğunu bilmiyordum." Dedi mağarayı kastederek. Başını mahçupça eğmeyi ihmal etmemişti. "Sorun değil. Belliki ihtiyacın varmış omega." Tebessüm ederek genç omeganın karnındaki elini dostça sıkmıştı. Omega eğdiği kafasını kaldırıp "Teşekkür ederim..." soru soran gözlerle yabancıya bakmıştı. "Ah ne kadar da aptalım. Kusura bakma... Adım Mi sung. Peki ya senin?" Yabancının şapşal hallerine gülümseyerek cevap verdi omega "Jin Ae."

Cevaptan sonra yabancı omega kocaman gülümseyip, genç omegaya sıcak bir sarılma bahşetmişti. Guruldayan karın tuhaf atmosferi bozmuş iki omeganın da kıkırdamasını sağlamamıştı. "Benimle gelmek ister misin omega?" Omeganın ellerini tutup güzel gülümsemesiyle sormuştu bu soruyu. Genç omega durdu. Ona güvene bilir miydi? Neden bilmiyordu ama omegası ona güvenmesi için bağırıyordu resmen. Omegasına güvenmeyi seçti hamile tilki. Hafif başını eğerek onaylamıştı.

Çok geçmeden iki omega mağaranın ardındaki tepeyi aşarak uzaktan minik bir top gibi duran sürü çadırlarına bakıyorlardı. Yabancı yeni tanıştığı omeganın kokusundaki endişeyi anlayıp dirseğini güven verircesine tutmuştu. Gülümseyerek "Endişelenme jin Ae. Biz barbar bir sürü değiliz. Eminim liderimiz sana seve seve yardım etmemizi söyleyecektir." Hafifçe başını sallayarak onu onayladı genç omega. Yürümeye devam ettiler. Sürünün yerleşim alanına geldiklerinde sabahın erken saatleri olmasına rağmen sürü sağa sola yemek hazırlığı için koşturan omegalarla doluydu. Başını öne eğerek yürümesine devam etti. Yabancı omeganın onu yönlendirmesiyle görkemli bir çadırın önünde duruyorlardı şimdi.

Başını kaldırıp yabancıya baktı. "Sürü liderimizin çadırı." Anladığını belirtircesine gözlerini kapayıp açtı. Derin bir nefes eşliğinde izin alarak, çadıra girip selam verdiler.

"Sabahın erken saatinde rahatsız ettiğimiz için üzgünüm liderimiz. Size yardıma muhtaç birini getirdim." Kafasını yerden kaldırarak liderin gözlerine baktı omega. Korkması gerek bakışlar arar iken, sıcak bakışlar karşısında affallamıştı. "Oturun konuşalım Min sung." Yere serilmiş ayı postunun üzerindeki minderleri gösterdi eliyle. Çekinerek oturan omega bir hayli tedirgindi. Nasıl tepki vermesi gerektiğini kestiremiyordu. Genç omegaya hitaben lider konuşmaya başladı "Ben park sürüsünün lideri tilkiyim, söyle genç omega seni yollara düşüren durum nedir?"

Genç omega yutkuntu. Gözleri dolmaya başlamıştı. Elini hafif tombul karnına götürerek" Alfam... biz tehlikedeydik bana ... bana kaçman yavrumuzu kurtarmam gerektiğini söyledi... üzgünüm sürünüzün mağarasına girmemeliydim." Dedi hıçkırarak. Alfası aklına gelince yanan mühürü gerçeklerin bir kez daha yüzüne çarpmasını sağlıyordu.

"Sakin ol omega. Endişelenme sana yardım edeceğiz. Sürün var mı?" Ağlayışları arasına başını hayır dercesine sallayabilmişti sadece. "Anladım omega. Şimdilik Min sung sana yer ayarlasın zamanla neye karar vermemiz gerektiğini düşünürüz." Demiş ve omeganın omzunu güven verircesine sıkmıştı. Minnettarca gözlerini kaldırıp" Teşekkür ederim... teşekkür ederim.... teşekkür ederim...." omuzundaki elini pat patlayarak önemli olmadığını göstermişti. "Önemli değil omega. Git ve dinlen. "