İki bölüme kavuşturacağım inş
nobody:
Chūya: üzgünüm
☁
-4 gün sonra-
Chūya: Daha ne kadar aramaya devam edeceksin
Sürekli aramandan sıkıldım
Reddetmeme rağmen bıkmadan arıyorsun
Osamu: Sesini duymak istemiştim
Neden açmıyorsun telefonlarımı
Chūya: Konuşmak istemiyorum
Osamu: Yanlış bir şey mi yaptım?
Chūya: Beni araman dışında yaptığın hiçbir yanlış yok
Osamu: Sana sadece telefonla ulaşabiliyorum bunu da elimden alma
Chūya: Seninle konuşmaya devam ettiğim her gün daha fazla umutlanıyorsun
Ve ben bunu istemiyorum
Osamu: Ama beni engellemiyorsun
Çünkü seni aradığımı görmek, bilmek istiyorsun
Chūya: Bu cümle dediklerimde haklı olduğumu kanıtlıyor
Osamu: Gerçekten vazgeçemeyen sadece ben değilim
Ben de bunu görüyorum
Şimdiye kadar engelleyebilirdin ama bir şey tuttu seni
Chūya: Seni üzmek istemedim
Osamu: Hayır buna inanmıyorum
Şu an çok kötü bir haldesin değil mi
Kendinle savaşıyorsun
Bana bağlanmayı reddediyorsun
Chūya: Niye her seferinde aynı konuyu açıyorsun
Osamu: Çünkü beni böyle reddetmeni kabullenemiyorum
Bana karşı bir şeyler hissetmiyormuş gibi davranamazsın
Chūya: Ya sana karşı bir şey hissetmiyorsam
Osamu: Bağlanmaya başladığını söyledin
Benimle mi oynadın
Chūya: Seninle oynamadım ama.. öyle işte
Osamu: Öyle işte mi?
Geçiştirerek kaçmaya çalışıyorsun yine
Ben çok zorladım ördüğün duvarları yıkmak için
Başardım sandım ama yanılmışım
Ben yıkarken sen tekrar inşa ediyorsun
Chūya: Özür dilerim böyle olsun istemezdim
Osamu: İstemezdin
Peki ne olsun isterdin
Chūya: Uzatmaya gerek yok
Osamu: Pekala
Artık aramayacağım
Sana istediğini vereceğim
Aslında isteğinin bu olmadığını biliyorum ama bunu dile getiremiyorsun
Benimde başka bir seçeneğim kalmıyor
Chūya: Üzgünüm, hoşça kal.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
korkak •soukoku•
Fanfiction"Keşkeyle başlayan cümlelerim var, yolları hep uzun ve bomboş"