korkak •soukoku•

düz yazı 4 + gökyüzünü tutamam

Osamu, rüya gibi bir güne uyanmış etrafına gülücükler saçarken bir yandan da yanına alacağı eşyaları aracına taşıyordu.

Chūya'nın iş arkadaşlarıyla birlikte gideceği kamp gezisine sonradan dahil olmuştu. Normalde böyle durumlarda teklifi kesinlikle reddederdi, yapılmış bir plana sonradan dahil olmak sevdiği bir şey değildi. Bu teklifi yapan sevdiği adam olunca bu seferlik istisna yapmayı seçmiş ve kabul etmişti. Gün içinde birlikte vakit geçirdiği insanları yakından tanımak için bundan iyi fırsat bulamazdı.

"Her şeyi aldın değil mi Chūya? Unuttuğun bir şey varsa evine uğrayabiliriz. Çok uzaklaşacağız geri dönemeyiz."

Arabasının bagajını yerleştirirken ön koltukta oturan adama seslenmişti. Olumlu yanıt aldığında bagajı kapatıp sürücü koltuğuna geçti.

"Ne gülüyorsun Dazai! Üzerimdekiler komik mi durmuş?"

"Hayır sadece çok mutluyum ve bunu saklayamıyorum."

"Gülmeyi bırak da kontağı çevir. Geç kalacağız."

Osamu aracı çalıştırıp sürmeye başladığında Chūya çalan müziğin kısık sesini yükseltmişti. Yanındaki adamın mırıldanarak şarkılara eşlik etmesi hoşuna gidiyordu.

Kısa olan yol boyunca ara ara müziğin sesini kısarak iş arkadaşlarını ne kadar sevmediğinden bahsetmiş Osamu'yu bilgilendirmişti. Onlar hakkında konuşurken ki yüz ifadesi devamlı değişiklik gösteriyordu. Her hali onlardan hiç hoşlanmadığını açıklar vaziyetteydi.

Kamp alanına vardıklarında iki aracın girişte park halinde olduğunu görünce yanlarında durup arabadan inmişlerdi.

"Sırf çadırlarını en güzel yerlere kurmak için erken gelmişler."

"Chūya buradan sonrasını yaya olarak devam edeceğiz eşyaları taşımama yardım eder misin?"

"Oh üzgünüm, kalanları ben alırım. Dazai gitarını da mı getirdin?"

"Aslında o hep arabamda durur ama getirebilirsin. İsterseniz ateşin başında bir şeyler çalarım."

"Yaşasın!"

Chūya bagajda kalan atıştırmalık çantasını ve gitarı aldı. Bu gece de onu dinleyebileceğini öğrenince ki mutluluğu yüzünden okunuyordu. Bakışlarını ona çevirdiğinde hızlı adımlarla ilerleyen adamı görmüş yetişmek için koşması gerekmişti.

Dakikalar sonra kamp yapacakları göl kıyısına ulaştıklarında Chūya'nın arkadaşları onları karşıladı. Yapılacak her şeyi yapıp onları beklemişlerdi.

"Nerede kaldınız Chuchu? Gelmekten vazgeçtiğini düşünmüştük."

Oturduğu sandalyeden kalkıp onlara yaklaşan kadın, Chūya'ya taktığı takma adla seslendiğinde Osamu şaşkınlığa uğramıştı. Yol boyunca süren konuşmasından sonra birbirlerinden hoşlanmadıklarını düşünmüştü ama yakın arkadaş gibi görünüyorlardı.

"Biz tam anlaştığımız saatte geldik. Siz erken gelmişsiniz Akiko. Her neyse size bahsettiğim arkadaşım Dazai. Bunlarda iş arkadaşlarım; Karma, Akiko ve Naomi.