0

145K 3K 2.1K
                                    

SPG (Readers discretion is fully advised)

Nakahawak ako sa aking tiyan na kanina lamang ay pinag sisipa ng aking nanay. It hurts like fucking hell.

The bruises are vividly visible on me.

Ang sakit dito ay hindi nawawala. Dahan dahan akong umakyat patungo sa aking kama galing sa pagkakaupo sa sahig.

Dumaing ako nang kumirot ang bahaging may pasa.

Are you gone now baby? Surely.

Sa lakas ba naman ng pagkakasipa sa akin ay imposibleng hindi ka mawala.

Hinihintay ko ang pag agos ng dugo mula sa aking ibaba.

Fuck! Wala!

Are you gonna fucking stay there? You will ruin my fucking life!

And I don't even know who is your fucking father.

Sana ay mawala ka na lang, sana ay hindi mahigpit ang kapit mo.

I don't want you in my life. I don't want another burden, so please sana malaglag ka na.

Patuloy ako sa pag iyak habang dinadagdagan ang sakit ng aking tiyan. I punched it repeatedly.

Sana mawala ka na.

"I don't fucking need you, kaya please lang iwan mo na ako." I cried, begging the deities to take this child away from me.

I am punching my stomach repeatedly hoping that this mistake inside me will be gone.

"Argh." I shouted in frustration.

Fuck this lust. Fuck this life. Fuck this family. Just fuck everything!

Ayoko na pagod na ako!

And after cursing everyone, my body felt tired. I fell asleep.

Nagising ako dahil sa malakas na kalabog sa may pintuan.

I looked outside and it's morning already. Kumikirot pa rin ang aking mga pasa ko sa katawan.

I was shocked when I saw my mother angrily walking towards me.

Hinila niya ako at itinulak paalis sa aking kama.

"Dress up, may pupuntahan tayo." she said coldly.

I wonder kung sa kanya ba ako nagmana o kay papa? She has cold alluring eyes while I have a bright flirty one. Probably why I get boys in an instant, akala lagi nila I am seducing them, but I was just born with it.

"San po tayo pupunta?" I asked politely.

Hindi ko alam kung saan ko nakukuha na maging magalang pa sa kanya, ang alam ko lang ay ayaw ko ng gulo. I don't want to clash with her anymore.

Pag sinusunod siya, walang ingay. Tahimik ang buhay ko.

"Don't fucking ask, bilisan mo. I'll be waiting in the car. If you're not there in five, I'm gonna fucking drag your ass." at umalis na siya ng padarang.

Okay, whatever. What can I expect from you?

Kumuha na lang ako ng kahit anong damit at isinuot iyon. I don't even have that chance to eat breakfast.

Bahala na.

Upon going down, I saw my father with regretful eyes.

Between the two of them, I like him better. Tahimik kasi. He is always drown in his own world at hindi pinapakialaman ang buhay ko.

Seems ironic, you know? That I am doing everything para lang magpapansin sa kanila and yet I don't want their utmost attention. I don't like them to dictate my life, or how I live.

Taming Wild Roses [Chasing Liberty Series #1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon