Taming Wild Roses [Chasing Liberty Series #1]

27

"Aiden faster! It's coming na." sigaw ko.

"Roshan, ugh!"

"Please? Lalabas na." I said with a pleading voice.

"I'm coming." sigaw niya rin.

Mabilis namang bumukas ang pintuan at tumambad sa akin ang bagong ligong si Aiden. Dali dali ko siyang hinawi sa daan para makapasok ako sa cr.

Shit! Taeng tae na ako.

Ang tagal naman kasi ng isang iyon maligo.

"Ah!" sigaw ko ng lumabas ang mga naglalakihang sama ng loob. Sa wakas ay magaan na muli ang pakiramdam ko.

I cleaned myself and went out.

Naabutan ko si Aiden sa kama, naghihintay.

"Wait, 5 minutes. Mag-aayos uli ako. Nakakastress naman kasi yung tubol na iyon." I laughed.

He chuckled while playing with his fingers. Tumango siya.

Inilabas ko ulit ang pulbo at liptint. I can't belive na ito na lang ang make-up na meron ako. Well, ito na lang din kasi ang mura.

Hindi naman ako pwedeng bumili ng kung ano ano dahil hindi ko naman iyon pera.

Para akong bumalik sa pagka-high school. Simple powder at liptint ay okay na.

After prepping myself ay tumayo na ako, Aiden stood up too.

Kinuha ko rin ang bago kong cellphone. He got me a mid class android phone, sa susunod na raw niya ako bibigyan ng mas maganda kapag nagkapera siya.

Back at our house, I always got whatever I wanted. Puro branded ang damit ko at halos lahat ng gamit ko ay mamahalin.

But now that I am not living there, nakita ko ang realidad ng buhay. I experienced the feeling of nothingness. Dahil doon ay natuto akong magtipid.

I also sell some of my pre-loved clothes para may pandagdag sa gastos sa bahay.

Aiden is not rich. He was a scholar at UP Manila, kaya't libre ang pag-aaral niya ng med school. Ngayon ay may two years of service siya.

He was from abroad pala. Sa Abu Dhabi siya nag-aral ng high school at college. Her mother went there to work as a domestic helper, kinuha siya ng kanyang nanay kasama ang kapatid niya matapos ng ilang taong pagtatrabaho doon.

He just went home here, in the Philippines, para mag aral ng medisina.

He graduated, passed the test and is currently on his way to become an ob-gyn.

"Roshan, nakatulala ka na naman." he snap his fingers in front of me.

"Oh sorry, may iniisp lang." sagot ko at tumingin na sa daan.

We are currently on the way to the hospital for a check up.

"I thought you're broke, bakit may kotse at condo ka?" tanong ko.

"The unit is not mine, a good friend of mine let me stay there for a while. And I work part time before, naka ipon ako pambili ng second hand na kotse." sagot niya habang nakatitig sa daan.

"A good friend of yours? Baka naman sa babae mo iyon?" I asked using my hawk-like eye.

"She's just a good friend. Stop over thinking."

"She? So babae nga? Girlfriend mo iyon?" tuloy tuloy kong tanong.

"I told you wala akong.."

"She let you borrow her unit, for what? For sure ay may relasyon kayo? O fuck buddy? Ano ako kabit? O siya ang kabit? Ay teka, hindi naman tayo. Nabuntis mo lang naman ako kaya magkasama tayo ngayon." I crossed my arms and looked away.