Taming Wild Roses [Chasing Liberty Series #1]

28

SPG (Readers discretion is fully advised)

I decided to text Aiden and update him na nakauwi na ako sa bahay. I ate lunch at humilata na lang sa higaan.

The heavy feeling is not wearing off.

I tried to sleep para maibsan ang pag-iisip pero hindi ako makatulog.

"Hindi naman siguro yan Roshan, hibang ka lang. Kagaya ng ng sinabi ng Aiden, don't fucking overthink." pag-papakalma sa sarili.

With that, I decided to cook for dinner, palagi kasing si Aiden ang nagluluto sa amin. Hindi ako marunong at wala siyang tiwala sa akin.

Sige, para malibang ay ako na lang ang magluluto ngayong gabi.

I went to the wet market at agad namili ng ingredients. Napansin kong mahilig si Aiden sa tinolang manok. Kaya naman iyon ang napag desisyunan kong lutuin.

I don't know if I can pull this out but I hope so.

Nanood lang ako ng youtube videos na susundan ko sa pagluluto.

The first thing to do was to saute garlic and onion. Halos maluha ako sa pag-gagayat ng sibuyas. Ugh! Ang sakit naman sa mata.

Pero kinaya naman.

Ang bango nga agad, kaya naman mas ginanahan ako sa pagluluto.

The second thing is to put the chicken, nahugasan at nalagyan ko na naman ng konting lasa ito. Nilakasan ko ang apoy para mas maluto.

But fuck! I forgot to peel the chayote.

Nagmadali ako sa pagbabalat kaya naman nasugatan ang aking hinlalaki. Ugh! Agad akong natungo sa sink upang hugasan ito.

I went to our room para kunin ang first aid kit. I applied a sterile bandage on my wound. Mabuti na lang at hindi ito malaki.

Pagkatapos gamutin ang sugat ay lumabas na ako. Naamoy ko agad ang sunog na halimuyak ng niluluto.

Fuck!

Agad akong tumakbo upang patayin ang apoy. Ang lakas pala!

Tangina naman! Nasunog na yung manok!

Nakakainis naman!

Tanga tanga naman Roshan! Bakit iniwan mo yung manok doon!

Napansin ko na lamang ang pagtulo ng aking luha. A fucking failure. Wala ng nagawang tama.

Mommy's damn right. I can't do anything right. I will always fail myself and everyone around me.

I heard a click at the door at narinig ko ang nagmamadaling takbo.

"Roshan? What happened here?" inilapag ni Aiden ang kanyang gamit sa mesa at nagtungo sa akin.

"What's that smell? Are you okay? Why are you crying?"

"Nasunog..yung manok." at humagulgol ako.

"Shh. It's fine. Sabi naman kasi sayo na ako na. Umupo ka na sa sofa. I can handle this."

"Ayaw ko. Gusto kong matuto." pagpupumilit ko.

"And what is this? Nasugatan ka pa. Doon ka na sa sofa dahil hindi mo naman ito alam."

"Kaya nga gusto kong matuto eh, kaya ko naman. Naiwan ko lang yang nakasalang kasi ginamot ko ito."

He held my wounded thumb. "Did you wash this well?"

"Oo, tas ginamit ko yung sa kwarto. Sige na, Aiden tulong na ako." pakiusap ko.

"No, sa kwarto ka na. Hindi mo nam-"