Geçmişin İzleri 2//CHANMİN

8.📜

Seungmin burnunda hissettiği acı ile gözlerini aralamıştı. Sang Hee onun burnunu sıkıyordu. Yüzünün her tarafıyla oynuyordu. Seungmin gülümseyip günaydın demişti.

"Bunlar baba-kız uykucu çıktı ama! Hadi gelin kahvaltı hazır." Chan elleri belinde girmişti odaya.

"Bize diyene bak! 5 dakika daha diyen kimdi acaba?"

"Kocana geri laf verme bakiyim.Hadi bakalım güzellik,elleri yıkama zamanı." Kızları yataktan kalkıp Chan'ın bacaklarına sarılmıştı. Chan eğilip onu kucağına almıştı.

"Hadi Seungmin,okula geç kalacaksın bu gidişle."

Chan,yastığa sarılıp tekrar uyuyan eşine baktı. Sabahları erkenden kalkan eşinin son zamanlarda en geç kalkması tuhafına gitmiyor değildi Chan'ın.

"Banane,gitmek istemiyorum ben."

Seungmin'in cümlesi biter bitmez, Chan türk annesi usulü ayağındaki terliği çıkararak tam on ikiden, kalçasından vurmuştu eşini. Seungmin acıyla inleyerek kalçasına ovalarken tehdit edermiş gibi parmağını sallayan Chan'a döndü.

"Şimdi gidiyorum,5 dakika içinde uyanmış olmazsan sonuçları senin için hiç iyi olmaz."

Chan,kızı ile ellerini yıkadıktan sonra mutfağa gidip onu tezgaha oturtmuştu.

"Peynir ister misin?" Hayır anlamında sallamıştı başını.

"Peki ne seversin?" Küçük kız not defterine yemeyi sevdiği şeyleri yazdı.

"Makarna ve patates. En çok patates ama."

"Biliyor musun bende çok severim. Bak böyle yerim."

Chan iki elini yumruk yapıp yiyormuş gibi yaptı sesler çıkararak. Küçük kız gülmüştü yaptığı hareketlere.

"Kahvaltı hazır olurken çizgi film izlemek ister misin?"

Küçük kız onayladığın da kucağına alıp kanepeye oturtmuştu. Kızları çizgi film izlerken,Chan gelmeyen eşine bakmak için odalarına gitti. Banyodan gelen öğürme sesleri ile oraya gitti hızlıca.

Seungmin klozetin önüne oturmuş öğürüyordu. Yüzü kıpkırmızı olmuştu,gözünden yaşlar geliyordu. Midesi ağzına geliyor ama kusamıyordu.

"Seungmin!" Chan eşinin yanına eğilip sırtını sıvazlamaya başladı.

Seungmin öğürmeyi bırakmıştı ama derin derin nefes alıp veriyordu. Chan ellerinden tutarak kalkmasına yardımcı oldu. Lavobada elini ve yüzünü yıkadıktan sonra yatağa uzanmasını sağladı.

"İyi misin güzelim?"

Chan, Seungmin'in geçen gece geçirmiş olduğu krizden kalan elinin üzerindeki kabuk bağlamış yara izlerine teker teker öpücük bırakmaya başladı.

"İyiyim iyiyim. Korkulacak bir şey yok." Seungmin'in yüzü biraz kızarıktı,halsizce konuşuyordu.

"Ne demek korkulacak bir şey yok!?"

"Chan gerçekten... Yediğim birşey dokunmuştur belkide."

"Peki öyle olsun. Okula gitme bugün."

"Olmaz. Zaten yeterince izin aldım. Hem haftasonu tatiline gireceğiz bir kaç gün sonra."

"Hayır,gitmiyorsun. Şu haline bak."

"Chan inat etme benimle. Biliyorsun sonunda ben kazanırım."

"Bu seferlik,sadece bu seferlik izin veriyorum. Ama birşey olduğunda hemen beni arıyorsun. Anlaştık mı?" Chan serçe parmağını uzatmıştı.