Geçmişin İzleri 2//CHANMİN

5📜

3.Kişi Anlatımı:

"Minho bu olur mu?" Jisung bulduğu dal parçasını sevgilisine göstermişti.

"Olur olur. Şuraya koyabilirsin."

Jisung gösterdiği yere koyup kuru dalları toplayan sevgilisine dönmüştü.

"Minho sence bizde onlar gibi olabilir miyiz?"

"Kimler gibi?"

"Seungmin ve Chan gibi. Evlenebilir miyiz?" Minho dalları bırakıp ellerini çırptı ve sevgilisinin yanına gitti.

"Tabiki de olabiliriz. Çok daha güzelini oluruz hemde." Jisung'un sincap yanaklarını avuç içine alıp yoğurmaya başladı.

"Ama ailen..."

"Hani artık ailemi düşünmeyecektik?" Minho derin bir nefes alıp vererek ellerini tombul yanaklardan çekmişti.

"İyi de Minho ailen izin vermediği sürece olamaz ki. Her neyse, seninle tartışıp tatsızlık çıkmasını istemiyorum."

Dal parçalarının olduğu kısımdan alabildiğince kucağına alıp gitmeye başlamıştı.Minho giden sevgilisinin kolundan tuttu ve ona dönmesini sağladı.

"Minho oyalama artık beni."

"Neden seni oyalamak isteyeyim ki? Ben öyle birisi miyim?" Jisung sevgilisinin gözlerindeki kırlgınlığı net bir şekilde görmüştü.

"Hayır, tabiki de-"

"Bende seninle evlenmeyi çok isterim,aynı evde yaşamayı çok isterim."

"Ama imkansız işte."

"Hayır Jisung,imkansız değil. Bizde mutlu olabiliriz,olucağız da."

########

Changlix:

"Dondurma da alalım." Felix ve Changbin markete geldiklerinden ilk andan itibaren Felix atıştırmalıklara dalmıştı.

"Bakıyorum da burada da küçük bir çocuk varmış."

"Ama hepsi çok güzel Changbin."

"Tamam tamam. Hadi yeter artık gidelim. Bizimkileri bekletmeyelim."

İkili aldıklarını ödedikten sonra piknik alanına doğru yürümeye başladılar. Changbin uzun bir süredir söylemeyi planladığı konuyu yalnızken açmanın iyi olabileceğini düşünerek, dondurmasını yiyen Felix'e dönmüştü.

"Felix,sence beni böyle kabul ederler mi?"

"Kim kabul eder? Nasıl eder?"

"Arkadaşların ve ailen."

"Neden ki? Bir şey mi oldu?"

"Sonuçta sen okuyorsun ama ben sadece liseye kadar okudum. Şimdi ise babamdan kalan çiçekçi dükkanında çalışıyorum. Bizimkiler sorun etmez ama senin ailen ve okuldaki arkadaşların ne olacak? Zaten ailen hiç kabul etmez bizi bu şekilde."

Felix durmuştu, Changbin'de aynı şekilde durmuştu. Felix elindeki poşetleri yere koyup dondurmasına dikkat ederek  Changbin'in yüzünü elleri arasına almıştı ve gülümseyerek konuşmaya başlamıştı.

"Sen kötü birisi değilsin ki Binnie. Hem kimseye kendini,bizi kabul ettirmek için uğraşma. Buna gerek yok. Kabul eden,eder. Etmeyen de etmesin, boşver."

Felix, Changbin'in başını sallaması ile kendisine bakmasını sağlamıştı çenesinden tutarak. Dudakları ile sevgilisinin dudaklarını birleştirmişti. Kısa bir öpüşmenin ardından Changbin gülümseyerek konuşmaya başlamıştı.