Geçmişin İzleri 2//CHANMİN

20📜(Final)

*4 ay sonra*

Chan mezarın başına geçmişti ve soğuk mermer taşını okşamıştı. Gözleri dolmuştu. Belki yaşasaydı çok güzel anıları olacaktı.

Daha onu tam tanıyamadan ölmüştü. Kanseri yenememişti,yenik düşmüştü. Ailesi için yenmek istiyordu ama kanser onu yenmişti. Başarısız olmuştu.

Mezarın üstüne düşen yaprakları ve kağıtları temizledi. Toprağa biraz su döktü ve bir dahaki gelişinde tekrar dökmek için şişeyi yana koydu.

"Seninle güzel anılar yaşamayı isterdim... Umarım orada rahatsındır..."

Mezarın üstüne sevdiği gülleri bıraktı ve taşlı yoldan arabasına doğru yürümeye başladı. İçi sızlıyordu,garip hissediyordu. Onunla zaman geçirmeyi herşeyden çok istiyordu.

Arabasına bindi ve emniyet kemerini takıp eve doğru sürmeye başladı. Yanındaki kızına döndü.

"Annenin yanına gidelim mi?"

"Evet."

"Çikolata da alalım mı?"

"Yaşasın!"

Chan ve kızı marketten çikolataları alıp eve gittiler. Kapıya açan eşine büyük bir gülümseme verdi. Kızı onun kucağına atladı ve bir öpücük kazandı.

"Hoşgeldiniz."

"Hoşbulduk."

"Hoşbulduk dünyanın en güzel eşi."

"Hadi içeri geçin,size pasta yaptım."

"Oley!" Küçük kız koşarak mutfağa gitmişti. Chan bundan yararlanarak eşini kendine çekti ve dudaklarından öptü.

"Çocuk görücek."

"Görsün."

"Ne diyeceğiz peki. Biyoloji dersimi çalışıyoruz dicez."

"Evet." Eşi Chan'ın ensesine vurmuştu ve mutfağa kızının yanına gitmişti.

Pastayı yedikten sonra Chan,eşinin en sevdiği diziyi açtı ve ona seslendi.

"Seungmin dizin başladı!"

Seungmin'in hastaneye kaldırıldığı gün herkes perişan olmuştu. Kalbi durduğu zaman şoka girmişlerdi. Chan ağzından çıkan büyük bir feryat ile duvara çökmüştü.

Ancak doktorun son denemesiyle tekrar hayata dönmüştü. Chan yaslandığı duvardan hızlıca kalkarak camın önüne geçmişti.

Camdan içeri baktığında büyül bir sevinçle yaşıyor olduğunu söylemişti. Arkadaşları da Seungmin'in tekrar hayata döndüğünü gördüklerinde heyecanla onu izlemeye başlamışlardı.

Tümörü almak için ameliyata girmişti ve başarıyla sonuçlanmıştı. Doktor onlara şanslı olduğunu, böyle bir operasyondan sağlam çıktığını söylemişti. Hastanede kontrol amaçlı bir ay kaldıktan sonra eve alınmıştı.

Seungmin pasta yüzünden kirlenen tabakları yıkadı ve ellerini kurulayarak salona geçti. Kızı ve eşinin ortasına oturdu. Diziyi izlerken Seungmin,Chan'a döndü.

"Annemi ziyaret etmeye gittin değil mi?"

"Evet,senin dediğin güllerden de koydum."

"Teşekkür ederim uykucu."

"Bir şey değil dünyanın en güzel eşi."

Işıklar kapalı olduğu için kızının göremiyeceğini düşündü ve Chan'ın dudağını yumuşak bir şekilde öpüp çekildi. Chan, eşine kıyasla daha uzun bir öpücük vererek geri çekilmişti.

Birbirlerine yaslanarak dizilerini izlemeye devam etti sevimli aile...
.
.
.
.
.
.
.
.

Artık tamamen bitti kitap. Kitaplarımı beğeniyormusunuz? İnsan kendini boşlukta hissediyor sanki. Hepinize çok çok çok teşekkür ederim. Yanımda olduğunuz için minnettarım.

Hayat her zaman istediğimiz gibi gitmez ama böyle anlarda pes etmemek lazım. Asla pes etmeyin,daha çok savaşın. Kendinizi sakın insanlar için üzmeyin.

Unutmayın siz herşeyden önemlisiniz. Bir başkası asla sizin gibi olamaz ve yerinizi dolduramaz. Hayatta ne olursa olsun asla üzülmeyin. Tabi bazen ağlamakta iyi gelir ama.

Sizleri çok seviyorum canlarım. Kendinize dikkat edin. Görüşmek üzere Staaaa! 💙🤍