Gözlerimi açtım.
Çok iyi bir uyku çekmişim. O kadar iyi uyumuşum ki anlatamam.
Hastane odasındayım. Bu bip bip öten şeyden de nefret ediyorum çok sinir bozucu. Odada kimse yok. Kalktım oturdum. Kafamı geriye doğru yaslandım. Tavana baktım.
"Ne yaptım ben?" diye sayıkladım.
Niye bur?
En son.
Ben ne yaptım?
Niye böyle bir kurtuluş yolu seçtim ki?
Midem bulanıyor karnım ağrıyor. Başım da dönüyor. O kadar halsiz hissediyorum ki.
O kadar ilaçtan sonra normal.
İşe yaramamış hiç biri.
Kapı açıldı Reha.
"Sen? Sen mi kurtardın beni?"
"Sen nasıl böyle bir şey yapsın?"
"Niye kurtardın bıraksan ölseydim."
"Yazgı bak sinirleniyorum."
"Reha ben sana mesaj atmadım mı?"
"İntihar mesajını niye bana atıyorsun?"
"Kime atabilirim başka?"
"Bak Yazgı."
"Ne Yazgı?"
"Beni hiç mi düşünmüyorsun?"
"Sinirlendirme beni sus."
"Sinirlenmesi gereken benim."
"Gel sarılalım. Tamam." dedim kollarımı açtım. Yüklenmem gereken en son kişi Reha.
Sarıldı. Bu çocuk olmasa kendimi evsiz gibi hissederim herhalde.
"Sen nasıl buldun beni?"
"Kerem benim yanıma geldi seni sordu ben de bilmediğimi söyledim. Sonra senin mesajın geldi. Arabanın yerine baktı telefonundan zaten dağın başında görünce direk yola çıktık. İçtiğin ilaçlar yüzünden bayılıyordun Kerem tuttu seni. Tek koluyla kurtardı uçurumun kenarından."
"Sinirli mi hepsi bana?"
"Sinirli? Ne oldu bu sefer?" dedi gözlerim dolmaya başladı ellerimle oynamaya başladım. Ellerime baktım.
"Keremle mi kavga ettin?" diye sordu.
"Annemi özledim."
"Yazgı." dedi tekrar sarıldı. Ağlamaya başladım zaten.
"Çok üzüldü herkes benim yüzümden değil mi?"
"Olsun düzelir. Niye bir anda böyle oldu?"
"Babamı aradım. Senin gibi bir kızım yok dedi kapattı telefonu. Bir kere kızım demesini çok istedim bana. O an ona onun sesine onun şefkatine onun desteğine çok ihtiyacım vardı. Ama o."
"Uçurumun kenarında babanı mı aradın?"
"Evet."
"Keşke beni arasaydın."
"Babam niye böyle?"
"Senin gibi bir kıza sahip gurur duyması gerekirken böyle olması onun hatası. Bir daha asla böyle bir şeyi sakın yapma."
"Annemin yanına giderim belki diye düşünmüştüm gidemedim. Ölmeyi bile beceremiyorum. Asıl beceriksiz benim."
"Yazgı yeter artık tamam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KODLARIN YAZGISI (tamamlandı)
Fanfiction"Gel gel korkma." "Yazgı yumuşak davran baksana şuna çok tatlı bir okuyucu o." "Buraya girerken benim gerçek yüzümü bilerek girmeli değil mi?" "Öküz mü senin gerçek yüzün?" "Kibar bir insanım ben." "Evet evet öylesin." "Değil miyim?" "Bu arada hoş g...
