Tablolara baktım.
Ben. Benim boğazım düğümlendi yutkunamıyorum. Gözlerim doldu.
Seçtiği fotoğraf.
Kerem'in yüzünde kocaman gülümseme o aşık olduğum.
Kalbimin ritmini değiştiren. Bana bakıyor. Gözlerimin içine.
Çok özlemişim o gülümsemeyi.
Biri omzuma dokundu.
"Yazgı hanım."
"E...efendim."
"Yazgı hanım iyi misiniz?" dedi takım elbiseli kısa boylu tatlı bir kız.
"Evet." dedim gözyaşlarını sildim.
"Bir sorun mu var?"
"Yok hayır iyiyim. Bir şey mi oldu?"
"Eşyalarını hazır efendim. Arabanızı yerteleştirdik."
"Tamam. Teşekkür ederim."
"Recai beye mi bakmıştınız?"
"Şef'in adı Recai mi?"
"Evet Recai bey şefimiz." dedi tabloyu göstererek. Gözlerim bir süre yine tablolara takıldı. Tablolara tamamen arkamı döndüm.
"Nerde Recai bey?"
"Kendisi biraz hasta tedavi için hastaneye gidiyor."
"İyi mi peki?"
"İyi evet merak etmeyin iyileşiyor gün geçtikçe."
"Telefon numarasını alabilir miyim?"
"Öncelikle kendisinden sormam gerekiyor. Ben asistanıyım ulaşmak isterseniz buyrun bu kartım." dedi kartı aldım.
"Buranın sahibi mi?"
"Evet size söylemedi mi?"
"Hayır söylemdi."
"Recai bey övünmeyi pek sevmez."
"Çocuğu var mı?"
"Evet kızı ve oğlu var."
"Onlar da burada mı?"
"İkisi de yurt dışında yaşıyor buraya sık sık uğrarlar ama."
"Teşekkür ederim benimle çok iyi ilgilendiniz."
"Önemli değil yine bekleriz. Bu arada tablolar çok güzel olmuş. Recai bey ilk kez birin tablosunu astı buraya. Odalardaki tablolar bile onun kendi çizimi asla başka birinin tablosuna izin vermezdi. Kızı çok pahalı bir tablo getirmişti arkasından kargoyla geri yolladı. Maral hanımı çizmiş olmanız daha şaşırtıcı. Sizde kendisinden bir parça bulmuş olmalı."
"Recai beyin kaldığı hastaneyi ve gittiği zamanı bana söyleseniz olur mu?"
"Öncelikle sormam gerekiyor. İletişim bilgilerinizi verirseniz." dedi.
"Tabi." dedim kartımı verdim.
"Siz Destiny değil misiniz?"
"Evet benim."
"Makyaj koleksiyonunuzu severek kullanıyorum. Ben de diyorum tanıyorum sizi bir yerden. Sizinle taşıdığıma çok memnun oldum."
"Ben de buraya geldiğim için. Artık gitmemem gerekiyor."
"Tabi yolunuz açık olsun."
"Teşekkür ederim."
"Kendinize iyi bakın."
"Siz de." dedim çıktım. Arabaya geçtim.
Telefonumu açtım. Mesajlar bildirimler yağıyor.
Yan koltuğa telefonu bırakıp geriye yaslandım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KODLARIN YAZGISI (tamamlandı)
Fanfiction"Gel gel korkma." "Yazgı yumuşak davran baksana şuna çok tatlı bir okuyucu o." "Buraya girerken benim gerçek yüzümü bilerek girmeli değil mi?" "Öküz mü senin gerçek yüzün?" "Kibar bir insanım ben." "Evet evet öylesin." "Değil miyim?" "Bu arada hoş g...
