27. BÖLÜM: Golf.

29 4 11
                                    

Sima ağlamaklı sesi ile. "Ben de seni çok seviyorum Ekin." dedi.

"Çok özledim hayatım seni." dedi sıkıca sarıldı.

"Ben de çok özledim."

Bazıları mutlu oluyor ya o yetiyor bize.

Ben de ağlamaya başladım.

Odanın kapısı açıldı. Kerem.

Gözyaşlarımı sildim ayaklandım.

"Niye ayaklandın?" diye sordum.

"Su içmek için kalktım." dedi gözlerim Sima ve Ekin'e kaydı.

Yaklaştı balkona baktı.

"Adamına istediğini vermişsin."

"Ben kimseye bir şey vermedim. Onların aşkı çok güçlü. Ayrı kalmadılar."

"Sen de ona bu kadar aşık mısın?" dedi o çirkin sırıtması yüzünde gözlerime bakıyor. Reha'dan bahsediyor.

Kerem'in bana böyle bakması benimle böyle konuşması kalbimi çok yoruyor.

Cevap vermedim.

"Bir şey sordum."

Derin nefes aldım gözlerimi devirdim.

"Evet. Çok aşığım Kerem." dedim. Gözlerinin içine bakarak.

Evet çok aşığım Kerem. Çok aşığım. Her şeye rağmen çok aşığım.

"Boşanma işi ne kadar uzarsa o kadar üzülürsün öyle mi?" diye sordu yutkundum.

"Evet." dedim.

"Sevenler maalesef bir süre daha kavuşamayacak." dedi alt kata indi.

Yine bir gözyaşı süzüldü.

Alt kata indim oradaki odaya geçtim.

Düşünmekten kafayı yemek üzereyim.
...

Kahvaltı hazırlamış Alaz sabah erkenden kalkmış yardımcıları yardım etmiş. O yüzden hepimizin mecburuz kahvaltıya oturduk.

Herkes masaya oturdu.

Sessizlik hakim masada.

"Yazgı." dedi Alaz.

"Efendim Alaz."

"Annemler geleni kadar siz benim annem babam olsanız olur mu?"

"Olmaz anneannen yalnız evde."

"Sen de burada yalnızsın."

"Yalnız olmak için buraya taşındım."

"Ama hep böyle yapıyorsun. Bir kere de benim istediğim olsa ne olur?"

"Alaz yemeğini bitir işlerim var seni eve bırakamam lazım."

"Hep işin var hiç bitmiyor işin."

"Evet patron olmak kolay değil."

"Çok sıkıcısın." dedi.

"Hatta geç kalıyorum."

"Ekin Alaz'ı sen bıraksam olur mu?"

"Nereye gidiyorsun?" diye çıkıştı Alaz.

"İşim var."

"Ekin'i istemiyorum ben."

Derin nefes aldım.

"Sen git ben hallederim." dedi Sima.

"Tamam görüşürüz."

"Görüşürüz."

Reha Yaz ve ben Feza'nın yanına kafeye geldik.

"Alın fırçaları. Muhteşem sanat eserleri görmek istiyorum bu gün." dedim Yaz ve Reha'ya.

KODLARIN YAZGISI (tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin