24. BÖLÜM: Fotoğraf Albümü.

42 3 8
                                    

"Benim tanıdığım Kerem..."

"Kerem onun hakkında konuşmak istemiyorum. Senden bahsediyorum. Seçimini yap. Arkadaşın mı? Hayatın mı?"

"Bunu kabul etmeyeceğini biliyorsun?"

"Sen bilirsin. Ekin."

"Yazgı bana bu teklifi yapman bile çok komik."

"Sen bilirsin dedim ya Ekin."

"Kerem'e bu işi yapmayalım demiştim. Dinlemedi beni. Keşke dinleseydi seninle tanışmak zorunda kalmazdım o zaman."dedi arkasını dönüp gitti.

İki gün sonra tıpış tıpış gelecek.

Öyle.

Keşke hiç tanımamış olsaydım.
...

Alaz parka gelmek istedi büyük bir parka geldik.

Bir sürü oyuncağa bindi sürekli koşturuyor çok yordu beni.

Şimdi bir top havuzunda Kerem'le uzaktan onu izliyoruz.

"Seni elime geçirdiğinde benden kurtulamayacaksın."

"Sen hiç bir şey yapmazsın." dedim gülümsedim.

Etrafımızda insanlar var ama çok sessiz konuşuyor.

"Sen öyle san. Sen ve abin bittiniz."

"Korkacağımı mı düşünüyorsun?" dedim gözlerimi gözlerine diktim.

"Kayabedecek bir şeyim kalmadı korkmalısın."

"Benim de kaybedecek bir şeyim yok."

"Bir gün hiç beklemediğin bir anda alacaksın abinin ölüm haberini. Sana bilerek dokunmuyorum daha fazla acı çekmeni istiyorum. Yaman ve diğerleri. Hepsi tek tek gidecek hayatından yalnız kaldığında göreceksin beni hafife almanın cezasını." dedi iğrenç bir gülümseme ile.

O aşık olduğum her gördüğümde tekrar tekrar görmek istediğim gülüş değil bu. Bu çok korkunç. Bu çok kötü.

Bunu ben mi sebep oldum diye düşünüyorum bazen.

Ben sebep olmuş olamam. Ben yanlış bir şey yapmadım. Benim böyle olmamın sebebi Kerem ama.

Ağlamak istiyorum bazen gözlerine bakıp. Ama.

Alaz koşarak geldi.

"Sıkıldım ben başka yere gidelim. Sinema olabilir." dedi.

"Gidelim dedi Kerem elini tuttu.

Arabaya doğru yürümeye başladık. Onlar önde ben arkada.

Kerem'e Alaz'ı bırakabilir miyim? Alaz'a zarar veriri mi? O kadar ileri gitmez herhalde.

Yaman ve benimle derdi Alaz'a zarar vermez değil mi?

Arabanın yanına geldik.

"Benim işlerim var Alaz gitmem gerekiyor." dedim. Sarıldım.

"Nereye?"

"Şirkete."

"Ama bu gün iş yok seninleyim demiştin. Hayır ama Yazgı."

"Özür dilerim ama gitmem gerekiyor."

"Tamam ben de seninle geliyorum."

"Alaz ben ne olacağım?" diye sordu Kerem.

"Sen de gel şirkete."

"Alaz şirkete gelemezsin dayınla gezmeye devam et. Senin için bu gün izin aldı işten. Hem sinema biletlerini de aldı dayın. Gidip beraber film izleyin."

KODLARIN YAZGISI (tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin