Chapter 16- Importance

58 10 0
                                    

Si Lhyra Lhynn po sa itaas.

Kat POV:

Kinaumagahan nagtaka ako sa ayos at sa lugar kung nasaan ako, doon ko lang naalala na nasa bahay pala ako ni Joseph. Pero habang unti-unti ko nang naalala ang lahat napansin kong may kumot na ako at sirado na ang bintana na binuksan ko kagabi. Lagot! Baka nanakawan ang bahay na ito at ang lahat ay dahil sa kapabayaan ko. Agad kong chineck-up ang gamit ko pero kumpleto naman , kaso baka may nawalang kasangakapan sa bahay,wala pa naman akong perang pambayad. Tanga kasi alam na nasa mayaman na bahay ako at nag feel at home lang na hindi nag alala dahil alam sa sarili na mas mahirap pa ako sa magnanakaw.

Bumaba agad ako at tumungo sa kusina kaso wala pa siya. Malamang wala pang 6AM eh kaya halatang natutulog pa yun. Pero wala sa sarili akong umakyat ulit at pumunta sa kwarto niya.

Agad naman niyang binuksan pagkatapos kung kumatok. Natatakot ako dahil nagkasala ako sa taong tinulungan ako. Hindi ko na napigilan ang paghagulgol.

"Bakit ka umiiyak?" inosente niyang tanong.

"Sorry! Di ko naman sinasadya eh. NakatulOg lang talaga ako at hindi ko nasara ang bintana. Mukhang nanakawan ang bahay mo ng dahil sa akin" nagpatuloy lang ako sa pag-iyak ng muli siyang nagsalita.

"Wala namang nawala ha,noong pumasok ako kaninang madaling araw" wika niya.

Pero lalo akong humahagulhol so may tendency na baka masaktan siya ng magnanakaw.

"Sa susunod isarado mo ang bintana mo baka magkasakit ka niyan."

"Yan pa ang iniisip mo kesa sa kasalanan ko?"

He cupped my face.

"Walang magnanakaw ok? Protektado ang buong village. Medyo nagalit lang ako dahil kung di ko sinirado ang bintana baka may sakit ka na ngayon. At yun ay magiging kasalanan ko. Bisita kita kaya dapat nasa maayos kang kalagayan"

May sasabihin pa sana siya ng bigla ko siyang niyakap. Minsan ko lang naramdaman na may tao pa rin pa lang nagmamalasakit sa akin, yung may tao parin palang pinapahalagahan ako at binibigyan ng importansya.

Sa kanya naramdaman ko ulit yun. Yung feeling na napaka espesyal mo sa isang tao na dapat hindi ka mawala sa piling niya.

*******

Joseph POV:

Akala ko kung ano na ang nangyari s kanya kanina, natuwa ako dahil sa akin siya unang lumapit. Kung alam lang niya kung gaano ako nag alala ng nabanggit siya ng magnanakaw,pero sa totoo lang wala akong paki sa mga materyal na bagay na pwedeng mawala, mas importante ang buhay. Inaamin ko na gusto ko siya at hindi pa mahal, ngunit sa tuwing naiisip ko na malayo siya t hindi ako ko makikita, nasasaktan ako.
(A/N: Ang gulo mo Joseph)

Kasalukuyan kaming kumakain ng agahan, ng bigla siyang nagsalita.

"Im done! Mauna na ako sayo Joseph"

"Teka lang kakasimula lang natin ah!"

"Ah eh busog na ako"

"Kumain ka pa nga , kaya ang payat mo eh"
Sinamaan niya ako ng tingin.

"Oh siya sige, sexy ka na!" pagsuko ko.

"Tska walang dumadaan na pampasaherong sasakyan dito" Out of the blue kung bulaslas.

"Kaya nga mauuna na ako sayo dahil maglalakad pa ako" Lumabas na siya at ako naman agad agad na inubos ang pagkain at lumabas na rin.

(Joseph to readers:)

Ang nasa plato ko lang ang inubos ko baka maubos ko din ang pagkain niyo.

Pagkalabas ko napansin kong huminto siya at may kausap na babae. Lumapit ako sa kanila ng mapansin ko ang pamilyar na mukha. Shit! Siya nga!

"Lhyra?" sambit ko. Paanong napunta siya dito.

"Hi oppa!" bati niya with her killer smile.

Grabe agad akong pinagpawisan.
Lumipas pa ang ilang minuto ng biglang nagsalita si Kat.

"Ah mauuna na ako sa inyo!" hay salamat ang awkward kaya. Oo ang bilis ng tibok ng puso ko. Bahala na nga.

"Teka sabay na tayo!" Nice to meet you again Lhyra Lhynn!" agad akong nagsimulang maglakad ng marinig ko ang sinabi niya.

"Ang panget naman ng ipinamalit niya sa akin!"

Lumingon ulit ako upang sabihin ang katagang di ko alam kong paano lumabas sa bibig ko.

"Mas maganda ka nga, pero mas mahal ko siya."

Ha? Ano raw? Tumalikod na ako upang habulin si Kat, at iniwan ang napatulalang si LL . Di ko namalayan na naglalakad lang pala ako. Nasan na ang Joseph na tamad? Ok lang malapit lang naman ang university dito. Hindi ko namalayan na tapos na pala ang araw. Salamat na rin at buhay pa ako.

A/N: Naging mahaba agad ang update ko no? At himala dahil nag sunod sunod na hindi pa kasi busy .

Keep on reading.
Thank you!!

--naughtyme25

Fake Couple Turn into A Real OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon