"Serkan abi..."
İşaret parmağını dudağıma götürdü. Diğer eliyle boynumu tuttu. Sıkmıyordu. Sadece tutuyordu.
"Bana eğer bir kere daha abi dersen ağzını kapatmak için öpmek zorunda kalacağım."
Nefesim içime kaçtı. Derin nefesler alıyorduk ikimizde...
"Şu karıdaki göte bak az. Sallana sallana yürüyor. Bak yemin ediyorum koy yoğurt ve suyu üç dakika sonra tereyağ olur." "Ayran olmasın o?" "Bu sallaya sallaya tereyağı da yapar."
Defne'nin dediği şeye kahkaha attım. Ama bir yandan bir tarafım üzgündü. Serkan abi Aylin ile tekrar mi barışacaktı?
Aylin'in eski fotoğraflarına indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Fotoğrafın çekildiği zaman)
"Aylin abla biraz daha güneşe dön." "Mislina çekemedin sen de bir fotoğrafı." "Güneş çok parlıyor." "Şuradan çek bir de." O "Hah tamam dur. Şu an çok iyi. Çektimm!"
Fotoğrafı çekip Aylin ablaya verdim.
"Nasıl olmuş?" "Ay Mislina çok teşekkür ederim. Çok beğendim.Kesin o da çok beğenecek." "Aylin abla o kediyi biz ne zaman öğreneceğim?" "Zamanı gelince beraber söyleyeceğiz."
"Eskiden yakındık. Annem öldükten sonra beni destekledi. O da bir süre gerçi. Serkan abi ile sevgili olduktan sonra ikisi beni sürekli dışladı.
Serkan abi artık aradığımda bakmamaya , çağırdığım anda gelmemeye başladı. En ihtiyacım olduğu zamanlar yanımda yoktu. Annemin ölüm yıl dönümü oldu. Serkan abi Aylin ablanın doğum gününü kutlamaya gitti."
Gözlerim dolunca Defne araya girdi.
"Sakın kanka. Hayır ağlama. Unut artık onu. Annenin yıl dönümünde yanında olmayan daha da olmasın. Ben de Serkan abi diye övüyorum. Kafamı sikeyim."
Gözümden bir damla yaş düştü ama hemen temizledim.
"Neyse ya. Onlara mutluluklar." "Ne mutluluğu? Ayrıldılar dedin ya kanka." "Kızım Serkan abinin evinden fotoğraf atmış. Ne ayrılması?" "Belki göründüğü gibi degildir. Ama öyle de olsa boş ver artık. Sen akşamı haber ver. Gelecek misin?" "Babam Serkan abi gelirse izin verir." "Tamam. Benim dersim başlıyor. Ben gidiyorum. Sen?" "Benim öğleden sonra dersim yok." "Tamam."
Defne yanağımdan öpüp gitti. Telefon rehberimi açtım. Serkan abiyi tuşladım. Evet Serkan abi diye kaydettim.
Uzun uzun çaldı ama açmadı. Ben de kapattım. Gözlerim tekrar doldu. Şu sıralar biraz duygusalım sanırım.
Bu sefer Cenk'i aradım. O ikinci çalmaya hemen açtı.
"Alo ? Mislina?" "Alo Cenk abi, Serkan abi yanında mı?" "Canım o toplantıda. Ben çıkınca aramasını söylerim." "Toplantıda olduğuna emin misin?" "Evet. Neden?" "Az önce Aylin ablayı aradı." "Valla bilmiyorum. İçeride mola verdilerse olabilir. Aylin'in babası da burada." "Anladım. Teşekkür ederim Cenk abi." "Hadi dersin vardır. Geç kalma."
