ONUN SESi {Oh Sehun & Irene}

7 bölüm

SEHUN P.O.V

1 ay geçmişti,babam hala ortalıkta yoktu. Ben de normal işlerimle ilgileniyordum.

İrene'nin yine arada tripleri olsa da odasından çıkıyor ve yemek de yiyor. Yani artık eskisi gibi değil ama şu son zamanlar çok tuhaf şeyler oluyor bu kıza. 'Ne gibi?' dediğinizi duyar gibiyim.

Dün mesela Kai ile ben bahçede barbekü yapıyorduk az pişmiş eti görünce midesi bulandı.Ya da ondan önceki gün gecenin bir yarısı yemek yemek için kalkıyor hayır yemeğinde değilim de. Bu gece kalkmalar çok sıklaştı.

Ya da canı birşey çekince evin içinde dolanıyor sabaha kadar. Anlamıyorum ki. Geçen bayağı, bayağı turşuyla nutellayı aynı anda yiyordu.

Benim midem kalktı o kadar söyleyeyim. Öyle işte İrene'nin tuhaflıklarını saymazsak herşey yolunda. Şirketteki son dosyaya da imza attıktan sonra ceketimi alıp çıktım.

Eve vardığımda Su Jong teyze yine muazzam bir sofra kurmuştu. Bugün anormal derecede acıkmıştım, tam sofraya oturacakken etrafa bakındım. Ev bana olduğundan sakin gelmişti.

Sehun:Teyze.İrene nerde?

Su Jong:Odasında Sehun. Bu akşam yemeyecekmiş.

Sehun:Niye? Bir şey mi oldu?

Su Jong:Midesini üşütmüş sanırım. Bütün gün yediklerini geri çıkardı durdu. Ben de bir çay yaptım. Şimdi odasında.

Sehun:yine mi?

Su Jong:Evet. Yazık beti benzi attı garibimin.

Sehun:Ben bir bakayım.

Su Jong:Önce yemeğini yeseydin Sehun.

Sehun:Yok ben bir bakayım,içim rahat etmez yoksa.

Yukarı çıkıp kapısını tıklattım. İçeriden gelen yorgun ve kısık "Gel"sesiyle içeri girdim.

Beni görünce uzandığı yerden doğrultup oturur pozisyona geldi.

Sehun:Hiç rahatsız olma.Nasılsın? Su Jong teyze bugün olanları anlattı.

Irene:İyiyim,sadece bilmiyorum bu aralar bi' garibim. Yani ben de anlayamıyorum.

Sehun:Bir doktora görünmek ister misin? Dur bakayım ateşin var mı?

Elimi alnına koyduğumda böyle boncuk boncuk baktığını farkettim. Çok tatlıydı. O böyle bakınca benim  kalbim acayip hızlanıyor,nefes almayı unutuyorum,soğuk terler döküyorum..
Çok garip bir his,ben daha önce hiç böyle olmamıştım.

Sehun:H-hııı yok ateşin yok. Yemek yiyeceğim bana katılır mısın?

Irene:Canım pek birşey istemiyor.

Sehun:Lütfen.

Irene:Tamam.

Odadan çıktığımda arkamı döndüm. O da arkamdan geliyordu,ama odanın kapısını kapadığında yerinde durdu ve etrafa bakmaya ve sendelemeye başladı.

Yanına gittim

Sehun:Hey iyi misin?

Irene:İyiyim. Dünya döndü.

Sehun:Başın döndü,bütün gün midene doğru dürüst birşey gitmedi. Döner tabi. Hadi tutun bana da aşağı inelim,birşeyler ye.

Sol elimle sol bileğini tuttum sağ elimle de sağ omzundan tuttum. Bir ara gözlerimiz buluşmuş gibi oldu. O kadar güzeldi ki gözleri,teni,yüzü.Ne bileyim. İşte yine o çekilme hissi.

Aşağı indiğimizde Su Jong teyze ona bir servis açmıştı. İkimizde oturduk.

Su Jong:Sehun artık benim gitmem gerek.