Her masal "Biri varmış,biri yokmuş" ile başlar ama benim masalım öyle başlamadı.Benim masalım doğum günümde Annemin ve Babam'ın öldürülmesi ile başladı ve ben o adamın oğlu ile evlenmek zorunda kaldım.
O zaman seni,benim varoluşla değil de yok oluş...
Sabah gözümü açtığımda yatağı'mı toparlayıp, lavaboya gittim.Duş aldıktan sonra üzerime bunları giyinip, aşağı indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendime kakao hazırlayıp, yanına küçük bir kahvaltı tabağı hazırladıktan sonra bahçeye çıktım.Kakaodan bir yudum alarak derin nefes aldım.Arkama yaslanarak son iki buçuk ayda olanlara göz gezdirdim.Hayatım alt-üst olduktan sonra,nihayet bazı şeyler yoluna girmeye başlamıştı.Beni tek huzursuz eden şey aylemin yanımda olmamasıydı.Onları gerçekten çok özlüyorum.Rüyalarıma geliyorlar bazen,yüzleri gülüyor hep.Bağzı zamanlar düşünüyorum, acaba gerçekten rüyalarıma mı geliyorlar,yoksa kendimi yatıştırmak için beynimin oynadığı oyunmu bu,Bilmiyorum.
(Elini karnına koyar)artık bebeğim için Hayatı sevmeye çalışacağım. Başımı kaldırıp Sehun'un camına baktım.Aslında o da çok çabalıyordu,o da çok zor süreçlerden geçmişti ve herşey birbiri'nin üzerine gelmişti.Bu kadar şeyin üzerine hala beni düşünüyor.Her ne kadar umrunda değilmiş gibi davran sa da bebek için ne kadar endişelendiğini,onu ne kadar çok istediğini biliyorum.Bunu hastanede ultrasona girdiğim ilk gün gözlerinde görmüştüm.Bana gelince,ondan kendim için bir beklentim yok.Her nasıl olursa olsun bebeği kabul etmesi bile benim için çok şey ifade ediyor.
Bakışlarımı yemek tabağıma çevirerek bir yandan kahvaltımı yaparken bir diğer yandan da tabletten bugün yapacaklarımı listesini hazırlıyordum.Bu gün günlerden pazar ve bugün iş yok.O yüzden olabildiğince erken kalkıp bu günün tadını çıkarmaya çalışıyorum.Cafe de çalışmaya Başladıktan sonra yeniden yaşadığımı hissetmiştm.Temiz havayı içime çekerek kakaomu yudumlamaya devam ettim. Duyduğum sesle arkamı dönmüştüm.
Sehun:Günaydın.Erkencisin.
İrene:Günaydın.Evet bu gün iş yok bu yüzden, erkenden kalkıp günü iyi değerlendirmek istedim.
Sehun:Otura bilir miyim?
İrene:Tabi,elbette.
Sehun:Bugün çok farklı görünüyorsun.
İrene:Nasıl yani?
Sehun:Çok-...yani çok güzelsin.Kıyafetin hoş olmuş.Saçların, yüzünde açan günler.Tanıştığımızdan beri ilk defa seni böyle görüyorum.
İrene:Bugün garip bir şekil de böyle uyandım.Nedenini bilmiyorum ama bu şey herneyse uzun zaman sonra, çok güzel hissettiriyor.Ben işe başladığım için diye düşünüyorum.Onun için hayatı yaşamaya çalışıyorum ve sanırım çok güzel başladım.
Sehun:Bunu duyduğuma çok sevindim.Ama kendin için de yaşmalısın.Hayat devam ediyor.
İrene:Ve aynı şeyler senin için de geçerli.
Sehun:Gülümmser.Eee bugün ne yapmayı planlıyorsun?
İrene:Bu gün.Jennie ile buluşucağız sonra da alış verişe gideriz diye konuştuk.Odama almak istediğim birkaç küçük eşya var.Belki sonra kafeye yada sinamaya gideriz.
