Aynada kendime ve üzerimdeki elbiseye baktım. Çok güzel olmuşum.
Aşağıya inme vakti gelmişti. Bu arada benim ismim Bae Joo Hyun,ama annem bana Irene der.Anne:Hadi kızım daha pastayı keseceğiz!
Aşağı indiğimde beni merdivenin sonunda duran Annem ve Babam karşıladı.
Anne:Tanrım peri kızı gibi olmuşsun!
Baba:Aigoo~ Benim prensesim yine çok güzel olmuş.
Anne:Sen ne ara büyüdün? Bize geldiğinde ufacıktın,1 yaşın vardı şimdi 20 yaşına giriyorsun.(duygulanır)
Irene:Anneee lütfen ama.Neden ağlıyorsun ki.
Baba:Bugün ağlamak yok! Bugün benim kızımın doğum günü hadi bakalım dans vakti.
Babam doksanlar şarkısını açmıştı ve annem ile dans ediyorlardı. Onları mutu görmek benim en büyük hediyemdi. Gerçek ailem olmasalar bile gerçek aile'nin verebiliceği herşeyi verdiler bana. İster maddi ister manevi açıdan. İkisini de çok seviyorum.
Onlar dans ederken bende bir yandan onları çekiyor,bir yandan da annemin hazırladığı dokunmaya kıyamayacağınız sofraya saldırıyordum. Hepsi çok lezzetli. Benim arkadaşım yok.
Herkese ısınamadığım için öyle kendi halinde takılan biriyim. Okulda da pek arkadaşım olmadı. Hem ben bu halimden hiç şikayetci değilim.YAZARDAN
Irene çok mutluydu,çok eğleniyordu. Yaklaşık 2 saat sonra bu mutluluğunun başına yıklıcağından habersiz bir şekilde hemde.İRENE P.O.V
Yemekten sonra pastayı kestik.
Baba:Evet şimdi hediye zamanı. Bu günlerde en çok istediğin şey neydi?
Irene:Baba,düşündüğüm şeyi almış olamazsın dimi?
Anne:Ay evet aldı! Alışveriş merkezinde 4 saat geçirdik en iyisini bulacağız diye,ama değdi tabi çok güzel.
Baba:Al bakalım bu gitar senin.
İrene:(sarılır)Babaaaa sana inanamıyorum bu çok güzeeeel~
Bu arada bu yakışıklı adam benim Babam:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ONUN SESi {Oh Sehun & Irene}
RomanceHer masal "Biri varmış,biri yokmuş" ile başlar ama benim masalım öyle başlamadı.Benim masalım doğum günümde Annemin ve Babam'ın öldürülmesi ile başladı ve ben o adamın oğlu ile evlenmek zorunda kaldım. O zaman seni,benim varoluşla değil de yok oluş...