ဇာတ်လိုက်ကိုအနိုင်ကျင့်မယ်!!(ဘာသာပြန်)

(2)အနီရောင်နယ်မြေ

"ဘာလုပ်နေကြတာလဲ ?!!"

ဘိုင်စုရင်၏အမေဖြစ်သူ ဘိုင်မေလီသည်သူမလက်ကိုအချက်အနည်းငယ်လောက်ပုတ်လိုက်ပြီး

"သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးကို အနီရောင်နယ်မြေကိုပို့လိုက်ကြစမ်း"

'အနီရောင်နယ်မြေ?'

သားအမိအစေခံနှစ်ယောက်စလုံးဟာ ဘိုင်မေလီကိုခွှင့်လွှတ်ပေးရန် ၊သူတို့ကိုသနားကရုဏာထားပေးဖို့ရန်ငိုယိုပြီးအထပ်ထပ်အခါခါတောင်းပန်နေကြသည်။

သူမဘယ်လိုမှဆက်ကြည့်မနေနိုင်တော့ဘူး။သူတို့၏သနားဖို့ကောင်းလွန်းနေသည့် မြင်ကွင်း
ကြောင့်သူမ၏နှလုံးသားဟာ တုန်ယင်နေခဲ့တယ်။ သူမသူတို့ကိုကူညီချင်တယ်ဒါပေမဲ့ ဘိုင်မေလီသည်သူမကို​

"သမီးရဲ့နှလုံးသားကဒီထက်ပိုပြီးမာကျောနေဖို့လိုအပ်တယ် မဟုတ်ရင်လူတွေကသမီးကိုလှောင်ပြောင်စရာတစ်ခုထက်ပိုပြီးမြင်မှာမဟုတ်ဘူး။ပြီးတော့သမီးစကားလုံးတွေကအရမ်းကိုချိုသာလွန်းတယ် တစ်ခါတစ်လေ ဒီလူတွေကိုသူတို့ရဲ့အဆင့်အတန်းသူတို့သိအောင်သတိပေးတတ်ရတယ် ဒါမှသူတို့ကိုယ်သူတို့ဘာလဲဆိုတာမမေ့မှာ။

"ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒါကပေါင်မုန့်လေးတစ်ခုပဲကို"

'ဘာလို့လဲ?ဘာလို့ပေါင်မုန့်အပိုင်းအစလေးတစ်ခုအတွက်နဲ့ သူတို့ကိုဒီလောက်ထိအပြစ်ပေးရတာလဲ?'

"ဒီနေ့ကပေါင်မုန့်ဖြစ်နေပေမယ့် မနက်ဖြန်ဆိုရင်
မေမေ့ရဲ့လက်ဝက်လက်စားတွေ၊ပိုက်ဆံတွေ၊ရွှေတွေ၊နောက်ဆုံးမေမေ့ရဲ့ယောကျာ်းကိုပါမခိုးနိုင်ဘူးလို့မပြောနိုင်ဘူးလေ"

သူမဒီထက်ပိုပြီးငြင်းခုန်ချင်နေသေးပေမဲ့လည်း
ဘိုင်မေလီဟာနားမထောင်တော့ဘူး။

ဘိုင်မေလီသည်အစေခံနှစ်ယောက်ရဲ့ငိုကြွေးတောင်းပန်သံတွေကိုလျစ်လျူရှူလိုက်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုဆွဲခေါ်သွားပြီးအနီရောင်နယ်​မြေသို့ပို့ရန်အစောင့်တွေကိုချက်ချင်းအမိန့်ပေးတော့သည်။

"ဂျင်းအာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

သူမ ဂျင်းအာကိုကြည့်လိုက်တော့ဂျင်းအာ၏လက်တွေသည်ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကိုတုန်လှုပ်နေ၍ မျက်လုံးတွေကလည်းဂနာမငြိမ်ဘဲတောင်ကြည့်မြောက်လျှောက်ကြည့်နေသည်။ သူမရဲ့ပုံစံကကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်နေသလိုပဲ။