Diğerlerinin de ondan bir farkı yoktu hepsi ağlıyordu. Tabi bende. Hem hamilelik hormonlarından hem de bizi bu duruma düşürenlere
Demir olan adam gözündeki yaşlarla bana bakıp " Sana sarılabilirmiyim ? " Diye sordu.
Bir an ağlamam durduğunda ona ne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Gözyaşlarımı silip hastaneden çıktıktan sonra yürümeye başladım.
Durağa gelince biraz bekleyip gelen otobüse bindim.
Otobüsten ineceğim duraktan bir durak önce inip kalan son 40 liramla yemek alıp su faturasını da ödeyeceğim.
İlk su faturasını ödemiştim.
Markete gelip ne alınacağını bakmaya başladım.
Herşey ateş parasıydı resmen. Markette biraz dolaşıp fiyatlarına baktıktan sonra yine alacağım şey 2 ekmek, 1 kutu peynir - en azından fazla peynirim var -, yarım kilo domates, en ucuzundan saralle birde meyve suyu almıştım.
En azından belki meyvesuyundan vitamin kazanırım diye tahmin ediyordum.
Aslında bende isterdim pirinç almak bulgur almak ama tencerem yoktu.
Aldıklarımı ödedikten sonra marketten çıkıp eve doğru yürümeye başladım.
Eve doğru yürürken adımın seslenilmesiyle durdum.
" Çiçek."
Arkama baktığımda vücudumda bir şok dalgası belirmişti.
Çünkü şu an arka tarafımda 5 ay önce okulu bıraktığım yakın arkadaşlarım ve o vardı.
Benim kardeş olarak bildiğim kız halime bakıp kahkaha attıktan sonra konuşmaya başladı.
" Ayy sen büyüdün de anne mi oldun. Ahh pardon daha büyümeden anne oldun. Bak unutmuşum."
Yanındaki diğer kardeş dediğim erkekte konuşmaya başladı bu seferde. - adlarını ağzıma bile almak istemiyordum- .
" Eee yaparken zevk aldında şimdi de acılarınımı çekiyorsun. " Diyerek belimde olan elimi gösterdi.
Belim çok ağrıyordu. Sadece belim de değil bacaklarım ve göğüslerim.
Üstelik zevk almamıştım. Acı çekmiştim.
Dolan gözlerimi kaçırıp yürümeye başlayacakken bu sefer diğerleri bir şeyler söylemeye başlamıştı.
Bir elim belimde bir elim karnım da onların laflarını dolu gözlerimle dinliyordum.
Herşeyi söylemişlerdi. Herşeyi.
Onlar hâlâ konuşurken ben gözlerimi hiç benden çekmeden bana sinirle bakan gözlere çevirdim.
