Yorumlarını bekliyorum
Sizleri seviyorummmm ❤️
***
DEMİR BULUT
Ağrıyan başımı parmaklarımla ovup geriye doğru yaslandım.
Bu aralar çok sık çalıştığım için bu ağrılara katlanacaktım.
Gözlerimi kapatıp biraz dinlenmek istediğimde gözlerimin ardında gördüğüm çikolata kahvesi gözlerle gülümsedim.
Gözlerimi açıp masadaki 3 çerçevede ki resimlere baktım.
İlk çerçevede Çiçeğin bebekliği.
İkinci çercevede Çiçeğin şimdiki hali.
Üçüncü çerçevede ise ailecek vardık.
Ben,Çiçek,Çınar,Batu ve Acar.
Tabi birde Çiçeğimin şiş olan karnı.
Çiçeğin olduğu çerceveyi elime alıp güzelimi incelemeye başladım.
Üzerinde bahçıvan tulumu, elindeki kazma ve kafadındaki şapkayla kamerayı bakıp gülümsüyordu.
Gülen yüzünü başparmağımla okşayıp derin bir nefes alırken Allah'a şükrediyordum yanımızda olduğuna.
Kapının tıklanmasıyla çerçeveyi yerine koyup dikleştim ve gelmesi için seslendim.
İçeriye Barbaros girdiğinde kaşlarım çatılmıştı.
Masanın önünde durup ellerini önünde birleştirdi.
" Buyur abi beni çağırmışsın."
" Ben seni çağırmadın ki oğlum. Ne işin var burda senin ?! "
Şaşkınlıkla bana bakıp " Abi valla çağırdın. Mesaj attın hatta. İnanmıyorsan telefonuna bak." Dedi.
Telefonumu çıkarıp mesaj kutusuna baktım ama bir mesaj görememiştim.
" Yok" diyerek çatık kaşlarla ona baktım.
Hemen elini cebine attı ve telefonunu çıkarıp mesajı gösterdiğinde gözlerim düşünceli bir şekilde kısılmıştı.
" Ben sena böyle bir mesaj atmadım." Diyerek kısık gözlerle ona baktım.
" Abi ben sen çağırdığın için geldim yoksa biliyosun nöbet yerimden ayrılmam."
Kafa sallayıp " Diğerleri nerde ? " Diye sordum.
Kaşları çatılmış ve konuşmaya başlamıştı. " Abi sen onları depoya göndermişsin."
" Ne demek depoya gönderdim. Lan oğlum ben evden çıktıktan sonra kimseyle konuşmadım ! "
Birşeyler oluyordu.
Telefonum çaldığında Çiçeğin aradığını görüp hızla telefonu açtım.
" Efendim çiçeğim. "
" Abicim nasılsın ? Ne zaman geleceksin ? "
Barbarosa dönüp " Çınarı ara." Dedim.
Birşeyler oluyordu.
" Yarım saate eve gelirim bir tanem. Noldu önemli bir şey yok ya ? "
" Abi evde kimse yok. Korumalar da yok. "
İçime düşen korkuyla" Nasıl kimse yok." Dedim.
" Abi bildiğin yoklar. Kimse yok. Yarım saatliğine odama çıktım aşağı indiğimde kimseyi göremedim. Baktım ama kimseyi bulamadım."
![](https://img.wattpad.com/cover/303823060-288-k554015.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİÇEK
Teen FictionDiğerlerinin de ondan bir farkı yoktu hepsi ağlıyordu. Tabi bende. Hem hamilelik hormonlarından hem de bizi bu duruma düşürenlere Demir olan adam gözündeki yaşlarla bana bakıp " Sana sarılabilirmiyim ? " Diye sordu. Bir an ağlamam durduğunda ona ne...