BÖLÜM 32

4.3K 498 26
                                    

Merrrhaaabaaalaaaaar

Aşağıda konuşuruz

İyi okumalar...

★★★★★

Elimdeki makası son kez saçlarıma değdirip aynadan kendime baktım.

Uzamış olan saçlarımı dün kesmeye karar verdikten sonra sabah kalktığım gibi ilk işim bu olmuştu.

Pijamalarımı bile degiştirmemiştim daha.

Bu huyumu bazen sevmiyorum. Aklıma koyduğum bir şeyi hemen yapmak istiyordum.

Omzumun üstüne gelen saçlarım ve kısalmış kahküllerimle bence çok guzel olmuştum.

Küçüklükten beri saçımı bu şekil kullanıyordum.

Eski annem bir kere saçımı kesmişti.

İstememe rağmen uzun olan saçlarımı kesmişti ve bende içimden bir daha uzatmak gelmemişti.

O yüzden bu modeli hem sevdiğim hemde alıştığım için bu şekil de kullanıyordum.

Yere dökülmüş saçları toplarken odanın kapısından ses geldi.

Elimdeki saçları yere bırakıp odaya girdim ve kapıya doğru ilerledim.

Kapıyı açtığımda Çınar abim hazırlanmış hâlde duruyordu.

" Uyanmad-"

Beni gördüğü anda susmuş ve gozlerini kocaman açmıştı.

" Çiçek."

" Abicim. Günaydın."

Hâlâ şaşkınlıkla saçlarıma bakarken odaya doğru bir adım attı.

" Bebeğim ne yaptın sen ? "

Elimle saçlarımı taradım.

" Olmamış mı abi ? Ama zaten beni ilk gördüğünüzde de böyleydim."

" Abim ben onun için mi diyorum..."

Elini saçlarıma koyup okşadı.

" Saçlarına niye kıyıyorsun? Tamam kahkülün kalsın ama bari saçların uzun olsun."

Abime baktığımda buruk bir şekilde saçlarıma bakıyordu.

Saçlarıma hiç değer vermezdim ben. Hatta bazen tamamen sıfıra vurmakta geliyor içimden ama...

" Ama abi ben saçımı uzatamam."

" Neden ? "

Abimin kaşları çatık sorduğu soruya omuz silktim.

Derin bir nefes verip beni kendine çekti.

Bazı kızlar acılarını saçlarını keserek çıkarıyordu.

Peki ben acılarımı ne şekilde çıkarıcam.

★★★★

" Nenesi yesin bunları yesin ! "

Emine teyze Yusufu kucağına alıp severken dedikleri beni gülümsetiyordu.

" İnsanın ısırası geliyo şöyle iki yandan ."

Gülerek dediği şeylere bende güldüğümde Yusuf'u koltuğa Yunusun yanına bırakıp bana doğru döndü.

Gözlerinden birşeyler anlatacağı belliydi o yüzden merakla bakmaya başladım.

" Bizim mendeburlar babanların olaylarını sana anlattılar mı ? "

" Ne olayı ? "

Derin bir nefes verip gülümsedi.

ÇİÇEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin